اصول معماری پایدار در معماری کهن ایران (مطالعات موردی: حسینیه مجتهد اردبیل)

در این مقاله سعی شده است با کشف اصول و ضوابط استفاده شده در بناهای تاریخی کشور، دیوارهای پیشرفت معماری مدرن را بر پایهی تجربیات گذشتگانمان مستحکمتر نماییم. بی شک این اصول عین معماری پایدار بوده و رعایت آنها گامی در جهت حفظ طبیعت و انرژی برایآیندگان خواهد بود. هدف پژوهش نیز معرفی معیارها و ضوابط معماری پایدار به کار رفته در معماری کهن ایرانی و بالاخص به صورت مطالعاتموردی در حسینیه مجتهد اردبیل به عنوان مصداق مناسب از معماری پایدار در زمان و مکان خود پرداخته و آنها را جهت استفاده در معماری مدرن امروزی بررسی مینماید. روش تحقیق به صورت تحلیلی- توصیفی بوده و بر پایهی مطالعات کتابخانهای و تحقیقات میدانی است. نتایج تحقیق نشان میدهد معماری کهن ایران در هماهنگی با محیط، فرهنگ و آداب و رسوم منطقه از چنان قدرتی برخوردار است که میتوانیم دیوارهای پیشرفت معماری مدرن را بر روی پایههای مستحکم تجربیات نیاکانمان بنا نماییم.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری کهن ، محیط ، فرهنگ