بررسی فضاهای عمومی شهر تهران با توجه به نیاز معلولین جسمی و حرکتی به فضاهای قابل دسترس

ارزیابی فضاهای عمومی با توجه به نیازهای معلولان و جانبازان و برنامه ریزی برای آن، یکی از ضروریات هر جامعه، بخصوص جامعه ماست که بعد از جنگ تحمیلی با جمع کثیری از جانبازان و معلولان موجه شده است. در این مقاله به بررسی و اولویت بندی فضاهای عمومی سه محدوده از منطقه 6 شهر تهران به نام های محدوده پارک لاله، دانشگاه تهران و خیابان آرژانتین بر اساس اصول طراحی فراگیر پرداخته شد. روش تحقیق استفاده شده از نوع توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات در مرحله اول به روش کتابخانه ای و در مرحله دوم به روش میدانی صورت گرفته است که شامل مشاهده مستقیم و تکمیل پرسشنامه از معولان استفاده کننده و کارشناسان سازمان های مربوطه می باشد. نتایج به دست آمده نشان می دهند که محدوده های انتخابی دارای وضعیت متفاوتی از نظر قابل استفاده بودن برای معلولین هستند. به طوریکه سه وضعیت متفاوت برای سه محدوده مطالعاتی به دست آمد که پارک لاله با امتیاز نهایی 1 دارای مطلوبترین وضعیت، محدوده دانشگاه تهران با نمره 0/435 دارای وضعیت متوسط و محدوده خیابان آرژانتین با نمره صفر دارای بدترین وضعیت مناسب سازی شده، ارزیابی شدند. بنابراین می توان گفت که اصول طراحی فراگیر و ایجاد دسترسی بدون مانع در محدوده پارک لاله بیشتر از دو محدوده دیگر رعایت شده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای عمومی ، معلولان ، منطقه 6 تهران