تدوین روش های ارتقاء کیفیت فضای شهری از طریق افزایش تعاملات اجتماعی در جهت طراحی خانه موسیقی در تهران

یکی از دلایل عدم مطلوبیت کیفیت، در فضاهای شهری کاهش تعاملات اجتماعی در این فضاهاست. مقصود از طرح خانه موسیقی پیش از آنکه در پی خلق پروژهای در زمینه معماری باشد، سعی در جلب توجه ویژه صاحب نظران و سیاستگذاران به مقوله فرهنگ و هنر موسیقی و معماری به طور عمومی، و ایجاد زمینه شکل گیری تشکیلاتی منسجم و پاسخگو برای جوانان و نوجوانان علاقه مند به طور خاص میباشد. همچنین این مجموعه با توجه به ویژگیهای کالبدی و کارکردی خود میتواند نقش عمدهای در ایجاد همبستگی و تعاملات اجتماعی داشته باشد. به همین منظور در برنامه ریزی و طراحی این مرکز تلاش خواهد شد، از ویژگی های خاصی نسبت به سایر مراکز موسیقی برخوردار باشد و علاوه بر ساخت سازهای که در آن پیوند دو هنر موسیقی و معماری قابل رویت است بتوان هنر موسیقی و خاصه موسیقی سنتی و سازهای ایرانی را با چندین کاربرد در این مرکز مورد توجه قرار داد که از آن جمله کلاس های نوازندگی ساز و کارگاه های آموزش ساخت ساز های سنتی، نمایشگاه های دایمی که سازهای ساخته شده توسط دانشجویان و سازهای فاخری که اساتید بنام این فن ساخته اند در این مکان عرضه شده و به فروش میرسد، و بخشی از این مجموعه اختصاص پیدا کند به جمع آوری اقلام مطروحه در این زمینه که از دیرباز با هنر و تاریخ و فرهنگ این مرز و بوم از عهد باستان تا کنون عجین بوده است. با هدف حفظ و نگه داری در قالب یک موزه، و همچنین ضرورت ملحوظ داشتن مکانی برای ضبط نوای ساز در استودیو های پیش بینی شده، و در نظر گرفتن حداقل دو سالن کنسرت با ظرفیت های متفاوت برای برگزاری مراسم های مختلف با ابعاد جمعیتی گوناگون، و قسمت اداری که تنظیم کننده بخش های مختلف در جهت هماهنگی های لازم برای سامان بخشیدن امورات جاری این مجموعه تعبیه شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت فضای شهری ، خانه موسیقی ، موسیقی ، تهران