بررسی رابطه پلی مورفیسم A1166C ژن آنژیوتانسین II نوع 1 با سته مغزی در جمعیت شرق ایران

سکته مغزی سومین علت مرگ و میر و بزرگترین علت ناتوانی های جسمی در میان بزرگسالان در جهان می باشد(1، 2، 3) فاکتورهای ژنتیکی اهمیت زیادی در ابتلا به سکته مغزی دارند. در میان این عوامل ژنتیکی می توان به پلی مورفیسم ژن آنژیوتانسین II نوع 1 (A1166C) اشاره کرد که گزارش هایی مبنی بر ارتباط آن با سکته مغزی وجود دارد. هدف: در این تقیق رابطه پلی مورفیسم ژن آنژیوتانسین II نوع 1 (A1166C) با سکته مغزی در جمعیت شرق ایران بررسی شده است. روش: در این مطالعه مورد – شاهدی 156 بیمار مبتلا به انواع سکته مغزی و 156 فرد بدون هیچ سابقه ابتلا به سکته مغزی به عنوان گروه شاهد به کار گرفته شد. هر دو گروه مورد و شاهد از نظر سن و جنس تطبیق داده شدند. اطلاعات بالینی افراد شامل فشار خون، دیابت، سابقه سکته قلبی، لیپوپروتئینها با چگالی پائین (LDL)، لیپوپروتئینها با چگالی بالا (HDL)، تری گلیسریدها و کلسترول کل جمع آوری شد. انواع سکته در افراد بیمار توسط computed tomography scans و magnetic resonance imaging تعیین شد. پلی مورفیسم ژن آنژیوتانسین II نوع 1 (A1166C) سه نوع ژنوتیپ A/A, A/C و C/C دارد که توسط تکنیک PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج توسط آزمون کای مربع در نرم افزار SPSS 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: طبق داده های آماری رابطه مستقیمی بین پلی مورفیسم ژن آنژیوتانسین II نوع 1 (A1166C) و سکته مغزی در میان جمعیت شرق ایران مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

، PCR-RFLP ، Stroke و AT1R