طراحی توانبخشی مبتنی بر کار افرینی معلولان گامی موثر در توانمند سازی و توسعه پایدار شهری

مقاله حاضردرصدد بررسی نقش طراحی توانبخشی مبتنی برکارآفرینی معلولان تبریز درجهت توانمندسازی جامعه و پایدارسازی آن می باشد روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز پژوهش ازطریق مطالعات دقیق کتابخانه ای گردآوری شده است همچنین ازروش پیمایشی جهت اطمینان ازنقش کارآفرینی باحضور و مصاحبه ازمعلولان نیز بهره گرفته شده است باتوجه به اینکه تحولات اجتماعی و فرهنگ یجامعه ما دریکی دودهه اخیر سبب شده که اشخاص معلول به میزان قابل توجهی درجامعه جذب شوند وجود برخی موانع به ویژه درعرصه های توانبخشی و کارآفرینی شرایط لازم برای حضور این قشر درجامعه را دشوار و دربعضی مواقع غیرممکن ساخته است هدف ازقانون توانمندسازی ایجادتسهیلات لازم به منظور شامل سازی افراد معلول دربرنامه های عمومی کشوری و مشارکت نمودن درتوسعه اجتماعی و تامین تسهیلاتی درجهت توانمندسازی آنها برای دستیابی به تساوی فرصت ها درهمه سطوح زندگی است نتایج حاصل ازپژوهش بیانگر آن است که معمار یو طراحی توانبخشی باتکیه براصول کارآفرینی برای معلولان میتواند نقش بسزایی درتوانمندسازی و توسعه پایدارشهری ایفا کند و همواره تحت تاثیر تکنولوژی نوین استعدادیابی اشتغال و عوامل وابسته به آن است خواه این تاثیر پذیری درجهت ارتقاء معماری ازلحاظ خصوصیات فضایی و معنایی باشد و خواه جهت تضعیف آنها و نشان دادن تسلط تکنولوژی برمعماری و انسان میتواند جامعه را ازطریق این قشرتوانمدوپویا سازد وازاین طریق به پایداری جامعه وپیشرفت آن کمک کند

کلیدواژه ها:

توانبخشی ، کارآفرینی ، توسعه پایدار ، توانمندسازی