بررسی رابطه بازده و نسبتهای سود آوری با اندازه شرکت در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدل قیمت گذاری داراییهای سرمایهای حداقل نرخ بازده مورد انتظار را با ریسک سیستماتیک مرتبط میسازد. این مدل بیان می کند که حداقل نرخ بازده مورد انتظار یک دارایی تابعی از دو جزء نرخ بازده بدون ریسک و صرف ریسک است. آزمون های انجام شده بر روی این مدل، علاوه بر ایجاد مدل های توسعه یافته قیمت گذاری دارییهای سرمایه ای، منجر به ارائه مدلهای جدید نیز شده است. یکی از معروفترین این مدلها، مدل سه عاملی فاما و فرنچ میباشد. فاما و فرنچ، در این مدل سه عامل بازار، اندازه و نسبت دفتری به ارزش بازار را به عنوان متغیرهای توجیه بازده معرفی میکنند.در این تحقیق، عامل اندازه شرکت (ارزش بازار) به عنوان متغیر مستقل انتخاب شده و رابطه آن با بازده و نسبتهای سود آوری بررسی شده است. هدف از این تحقیق ،پاسخ به این سوال است که شرکتهای بزرگ برای سرمایه گذاری مناسب ترند یا شرکتهای کوچک؟ شرکتهای بزرگ در سودآوری موفق ترند یا شرکتهای کوچک؟ بدین منظور ،تعداد 112 شرکت از شرکت های فعال در بورس اوراق بهادار تهران به عنوان نمونهانتخاب شده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Eviews استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیات حاکی از تایید رابطه مثبت اندازه با نسبتهای سود آوری می باشد. هم چنین، رابطه اندازه و بازده تایید نشده است

کلیدواژه ها:

اندازه شرکت ، بازده ، نسبت های سود آوری