نگرش سنجی تاثیر اصول پویای معماری اقلیمی بر بهینه سازی مصرف انرژی و توسعه پایدار با تاکید بر سامانه های سرمایشی

هدف این پژوهش بررسی دیدگاه اساتید و کارشناسان معماری در خصوص تاثیر اصول پویای معماری اقلیمی بر بهینه سازی مصرف انرژی و توسعهپایدار با تاکید بر سامانه های سرمایشی بوده است. شیوه انجام آن به شکل ترکیبی (کیفی-کمی) بود. افراد نمونه را 15 نفر از اساتید معماری، 20نفر از کارشناسان معاونت عمرانی شهرداری تهران و 5 نفر از اعضای انجمن معماری دانشگاه هنر تهران تشکیل می دادند. ابزار سنجش در هر دوبخش کیفی و کمی پرسشنامه محقق ساخته بود. داده ها با نرم افزارspss تجزیه و تحلیل شدند و از تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون K-S،همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، آزمون بنفرونی و آزمون فریدمن بهره برده شد. طبق نتایج پنج اصل پویای معماری اقلیمیاز نگرش افراد نمونه بازشناسایی شد. این عناصر عبارتند از: جهت دادن به بدنه ساختمان برای به حداکثر رساندن استفاده از نسیم تابستان،استفاده از مواد منعکس کننده حرارت بر روی سطوح مقابل آفتاب تابستان، تولید کوران در فضای داخلی ساختمان، استفاده از بادشکن ها ومحوطه سازی. کارشناسان معاونت عمرانی دیدگاه مساعدتری نسبت به سایر گروه ها مبنی بر یکپارچگی این اصول داشتند. در مجموع گروه هایمذکور اولین اصل مهم در پویایی معماری اقلیمی در راستای بهره وری انرژی را محوطه سازی در ساختمان ها و بناها دانستند. استفاده از بادشکنها دومین اصل مهم و جهت دهی به بدنه ساختمان برای به حداکثر رساندن استفاده از نسیم تابستانی سومین اصل پویای معماری اقلیمی معرفیگردید.

کلیدواژه ها:

معماری اقلیمی ، قرارگیری ، محوطه سازی ، انرژی ، سامانه سرمایشی