نقش هندسه در معماری ایرانی

معماران ایرانی بر اصل زیبایی شناسی بنا توجه داشته اند و با استفاده از نسبت های زرین الهام گرفته از طبیعت در بناها استفاده کرده اند.هندسه ابزاری مناسب جهت نظم بخشیدن به معماری و برقراری روابط آگاهانه میان اجزای بنا با یکدیگر است، تا در عین مرکب بودن،یکپارچگی فضا را به عنوان یک ترکیب خلاق و هدفمند میسر سازد. در این مقاله ویژگی های هندسه در معماری ایرانی و اسلامی بررسی شده است؛ هندسه ای که فراتر از شکل اقلیدسی است که تنها به بررسی اشکال کلاسیک می پردازد. این ویژگی ها در هندسه به صورت تصادفی حاصل نگردیده است. این ویژگی ها عبارتنداز: مفهوم کثرت در وحدت، زیبایی شناسی معماری، ارتباط بین نقشه و نمای بنا، طراحی قوس وگنبد و ... با استفاده از هندسه، برآورد صحیح مخارج بنا، القا کننده احساسات مختلف در فضا و در نهایت بقا و پایداری بناها می باشد

کلیدواژه ها:

هندسه ، معماری ایرانی ، تزیین های اسلامی ، نسبت زرین ، طبیعت