رابطه بین مولفه های خود کارآمدی و خلاقیت با کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی خودکارآمدی و خلاقیت با کیفیت زندگی کاری در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اهواز در سال 1333 می باشد.پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد و نمونه آماری شامل 222 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اهواز است که به روش نمونه گیری تصادفی سادهانتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز 1393، پرسشنامه خلاقیت عابدی 1333 و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون QWL میباشد ؛داده ها و روشهای آماری ضریب همبستگی رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند .نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشانداد که بین خودکارآمدی و کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد، بین خلاقیت و خرده مقیاسهای آن و کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت معنی داری وجود دارد و بین خودکارآمدی و خلاقیت با کیفیت زندگی رابطه چندگانه وجود دارد

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، خلاقیت ، کیفیت زندگی کاری