آنالیز و مطالعه نواحی متغیر mtDNA در اسبهای بومی ایران

در این مطالعه، به منظور بدست آوردن منشاء، نحوه شکلگیری و ساختار ژنتیکی اسبهای بومی ایران نمونههای خون از 95 رأس اسب از جمعیتهای متعدد نقاط مختلف کشور بدست آمدDNA کلیه نمونهها با استفاده از روش شستشوی نمکی استخراج شده و بعنوان الگو برای تکثیر و تعیین توالی ناحیه D-loop ژنوم میتوکندری بکار برده شدند. با آنالیز توالی قطعه 247 جفت بازی ناحیه D-loopژنوم میتوکندری در نمونههای فوق، 44 هاپلوتیپ به همراه 39 جایگاه متغیر مشخص شد. هفت هاپلوگروه اصلی ت آمده برای اسبهای موجود در نقاط مختلف جهان به همراه 17 زیرشاخه مرتبط با این هاپلوگروهها در 95 توالی (G تا A)بدست آمده از اسبهای بومی ایران مشاهده شدند. زیرشاخههای A2 و A5 در هاپلوتیپهای بدست آمده از جمعیتهای اسببومی ایران مشاهده نشدند. از هاپلوگروههای بدست آمده بیشترین فراوانی مربوط به هاپلوگروههای A و f در این جمعیتها بودند.تنوع هاپلوتیپی و نوکلئوتیدی جمعیتها به ترتیب در دامنهای بین 0 تا 018 /858 ±0/058 تا 0/995 ± 0.010 و 0.018 تا 0.009 ± 0.028 قرار داشتند. با توجه به وجود و فراوانی هاپلوگروههایA و Fدر جمعیتهای مورد مطالعه و همچنین وجود آثار باستانی مرتبط با اسب در ایران، میتوان گفت که سابقه تاریخی و قدمت اسب در ایران به بیش از 3000 سال قبل از میلاد مسیحبرمیگردد. نتایج بدست آمده از این مطالعه فرضیه شکلگیری جمعیتهای اسب موجود در نقاط مختلف جهان از جمعیتهایاولیه مادری مختلف را تأیید کرده و نشان میدهد که این واقعه به صورت جداگانه در نقاط مختلف جهان از جمله ایران اتفاقنیافتاده است.

کلیدواژه ها:

اسب بومی ایران ، هاپلوگروه DNA میتوکندری و خط مادری