حذف کادمیم از محلول های آبی با استفاده از پسماندهای پوسته میگو به عنوان بیوجاذب

هدف: از تکنیک های متداول در پاکسازی فلزات سنگین استفاده از بیو جاذب ها است. به دلیل ویژگی های جالب و قابل توجه آنها از قبیل جذبانتخابی مواد، عدم وابستگی به غلظت و جذب مواد مختلف، توجه زیادی را به خود معطوف ساخته اند. از آنجا که در شهر بوشهر ضایعات شیلات ازجمله پوسته میگو به عنوان پسماند این ماده غذایی دفع می شود لذا در این مطالعه امکان سنجی استفاده از این پسماند به عنوان بیوجاذب در حذفکادمیم ارزیابی شده است. مواد و روشها: غلظت های متفاوت کادمیم در رنج 20ppm تا 1 (در 6 غلظت اولیه) تهیه و آزمایش طی چند مرحله درون ستون شیشه ای حاوی پوسته میگو به صورت ناپیوسته (Batch) انجام شد و اثر پارامترهایی مانند غلظت اولیه آلاینده (کادمیم)، مقادیر مختلف جاذب بر حسب گرم بر لیتر (در 4 غلظت 5، 10، 15، 20) و زمانهای تماس متفاوت بر حسب دقیقه (5، 10، 20 و 45) بررسی شد. غلظت نهایی توسط دستگاه جذب اتمی SpectrAA-10 Plus اندازه گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش زمان و غلظت جاذب، درصد حذف آلاینده بیشتر میشود. بیشترین میزان جذب (حذف) برای تمامی غلظت های اولیه کادمیم در میزان جاذب معادل 02 گرم در لیتر و زمان 45 دقیقه معادل % 100 بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که با توجه به ارزانی روش (بدون پرداخت هزینه جهت تهیه پوسته میگو به عنوان جاذب) این بیوجاذب میتواند به عنوان یک روش مناسب در جهت حذف این آلاینده از پسآب های حاوی غلظت های متفاوت کادمیم مورد استفاده قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

کادمیم ، میگو ، دستگاه جذب اتمی