مقایسه میدانی شاخص های محوری اخلاق پزشکی در جوامع غربی و ایران

حرفه پزشکی همواره از تقدس و جایگاهی ویژه در بین ادیان و جوامع انسانی برخوردار بوده است. در زمانی نه چندان دور ، پزشک را حکیم خطاب می کردند که اگر به دلیل آن توجه کنیم ، علتتقدس این حرفه مشخص می گردد. در گذشته یک حکیم باشی از امکانات ابتدایی تشخیصی و آزمایشگاهیبرخوردار نبود ؛ اما بسیاری از مشکلات درمانی جامعه خود را حل می کرد . راز این موضوع ، در حکیم بودنوی بود . افرادی چون حکیم بوعلی سینا ، به واسطه حکمتی که از عبادت ، تفکر و خضوع ، سرچشمه می گرفت ، به حل مشکلات درمانی می پرداختند که از محور بودن اخلاق و امور معنوی در این حرفه حکایتمی کند، در سال های اخیر ، پژوهش های بسیاری درباره اخلاق پزشکی صورت گرفته که در این میان ، شاخص های مهم اخلاق پزشکی از دیدگاه بیماران ، آنهم در جوامع غربی و شرقی ، کمتر مورد توجهواقع شده است . این پژوهش ، به بررسی این موضوع می پردازد . روش : این پژوهش به روش مقطعی ، در سال های 1390 و 1391 شمسی ( 2012 میلادی ) ،در شهرهای تهران ، اصفهان و اهواز ( ایران ) و لندن ( انگلستان ) ، پاریس ( فرانسه ) و ژنو ( سوئیس ) ، صورت گرفته است . در هر شهر ، چهار بیمارستان به صورت تصادفی انتخاب گردیدند . از هر بیمارستان نیزتعداد 50 نفر از بیماران بستری در بخش های مختلف ، به صورت تصادفی و با رعایت تساوی جنسیتی ، مورد مصاحبه شخص به شخص ، در مورد یازده شاخص مهم اخلاق پزشکی که با پژوهش های متعدد میدانی ، استخراج گردیده بودند ، قرار گرفتند

کلیدواژه ها:

اخلاق پزشکی ، اندیشه غربی ، اندیشه ایرانی