مروری بر تاریخچه میراگرهای تسلیمی (ADAS,TADAS) در مهاربندهای همگرا

مهاربندها به عنوان یک سیستم مقاوم در برابر بارهای جانبی مورد استفاده قرار می گیرند. در مهاربندها منابع اتلاف انرژیتسلیم عضو کششی و کمانش عضو فشاری می باشد که اتلاف انرژی در عضو فشاری به علت کمانش به خوبی صورتنمیگیرد و سازه ناگهان دچار ناپایداری می گردد . ولی در سازه هایی که در آنها از میراگر استفاده شده است وجود میراگرسبب میشود که انرژی دریافتی سایر اعضای سازه کاهش یافته و تغییر شکل زیادی در آنها ایجاد نشود، به عبارتی قبل ازاینکه مهاربند فشاری کمانش کند میراگر تسلیم شده و منجربه افزایش شکل پذیری سیستم می گردد. در میان انواعمیراگرها یکی از موثرترین و اقتصادی ترین ابزارها برای جذب انرژی ورودی زلزله به سازه میراگر های فلزی تسلیمی(TADAS و ADAS) است. این میراگرها بیشتر در سیستم بادبندی به کار میروند و قابلیت جذب انرژی زیاد تحت رفتارهیسترزیس را دارند. این میراگرها طوری در سازه جاسازی می شوند که در اثر جابه جایی نسبی ناشی از بار جانبی تحتتغییرشکل قرار گیرند. دراین مقاله مروری به بررسی مطالعات و پژوهش های انجام گرفته برروی این سیستم طی دهههای اخیر خواهیم پرداخت و ضمن ارزیابی وضع موجود ،برخی خلا های تحقیقاتی برای مطالعات آتی را شناسایی و موردبحث قرار خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

سیستم های جذب انرژی ، میراگرهای تسلیمی ، میراگرهای هیسترزیس ، میراگرهای ADAS ، TADAS