تحلیل مکانی - فضایی کانون های جرم خیز با استفاده از GIS مطالعه موردی : شهر اردبیل

رشد شهرنشینی و همراه با آن افزایش بی رویه جرم و جنایت در اکثر کشورهای جهان ، اندیشمندان و جرم شناسان را به تفکر و چاره جویی برای مقابله با بزهکاری در حوزه های شهری سوق داده است. مطالعه رابطه متقابل محیط کالبدی شهرها با رفتارهای اجتماعی از نوع منفی و ناهنجار آن موضوعی است که طی چند ده اخیر به مطالعات جغرافیایی افزوده شده است و چارچوب علمی و عملی برای تحلیل فضایی- مکانی بزهکاری و مطالعه ناهنجاری در فضای جغرافیایی فراهم آورده است، که نتایج این گونه تحلیلها به بخش مدیریت انتظامی و فرماندهان پلیس کمک می کند تا با تعیین یک راهبرد مناسب جهت پیشگیری از جرم و مقابله با بزهکاری اقدام نمایند. در تحقیق حاضر با انتخاب شهر اردبیل به عنوان مطالعه موردی ، سعی شده است تلفیقی از قابلیتهای GIS و مدل TOPSIS ، در یک زمینه تجربی از موضوع تحقیق به آزمون گذاشته شده و خروجی های حاصله در قالب نقشه کلاس بندی شده از تناسب مکانی - فضایی مناطق جرم خیز ، ارایه گردد . برای انجام این مهم ، تشکیل معیارهای ارزیابی ، استانداردسازی نقشه های معیار بواسطه درجه عضویت در تابع فازی ، تعیین وزن معیارها به روش CRITIC و تهیه نقشه های استاندارد شده وزنی از جمله اقداماتی بودند که در برایند انجام آنها ، مقدمات لازم برای استفاده عملیاتی از مدل TOPSIS در محیط GIS فراهم گردید . بررسی نتایج حاصل از بکارگیری مدل در محدوده مورد مطالعه نشان داد که پیکسلهای اولویت دار معرفی شده در خروجی حاصل از مدل ، دارای شرایط بهینه از منظر معیارهای تعریف شده هستند . بنابراین این مدل می تواند به عنوان یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری (DSS) ، در فرایند انتخاب بسترهای مناسب برای تحلیل فضایی- مکانی بزهکاری و مطالعه ناهنجاری در فضای جغرافیایی شهر مورد استفاده قرار گیرد .

کلیدواژه ها:

تحلیل فضایی ، جرم ، GIS ، DSS ، اردبیل