بررسی تاثیرات محیطی بازدارنده های زیست تجدید پذیر جهت جلوگیری از تشکیل رسوب

رسوب مشکلی است که به همراه آب حاوی یون های نمکی کم محلول وجود دارد. یک روش گسترده برای کنترلرسوب، استفاده از داروی ضدالتهاب است. مقادیر زیادی از بازدارنده های رسوب پلیمری برای کنترل رسوب در سیستمهای خنک کننده آب، فرآیندهای نمک زدایی آب و عملیات میدان نفتی استفاده می شوند. مانند اکثر پلیمرهایمعمولی، بازدارنده های رسوب برای مدت طولانی ساخته می شوند و سالها پس از دفع آنها پایدار هستند. افزایشنگرانی های مربوط به محیط زیست و محدودیت های تخلیه باعث شده است که شیمی بازدارنده های رسوب به سمتپیشگامان سبز که به سرعت تجزیه می شوند و تحرک کمی برای تاثیرات زیست محیطی دارند و مقرون به صرفهدارند حرکت کند. این بررسی خلاصه از تلاش ها برای ایجاد بازدارنده های رسوب خوش خیم زیست محیطی مقرونبه صرفه را بررسی می کند. در حال حاضر، امیدوار کننده ترین بازدارندههای سبز مواد موجودی هستند که بر اساساسید آسپارتیک حاصل شدهاند. با این حال، دادههای عملکرد میدانی بسیار محدود بوده و استفاده گسترده از بازدارندههای رسوب اسید آسپاریک در انتظار تجربه عملیات میدانی است.

کلیدواژه ها:

بازدارنده های رسوب ، بازدارنده سبز ، کنترل سوب ، بازدارنده های تجدید پذیر