مطالعه میزان رهاسازی نیتروژن کودهای آلی در شرایط رطوبتی مختلف

باتوجه به اهمیت کاربرد کود های آلی در بخش کشاورزی این تحقیق به منظور بررسی میزان معدنی شدن نیتروژن در کود-های آلی در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش فاکتوریل در سه تکرار انجام شد. میزان رهاسازی نیتروژن در چهار نوع کود آلی (لجن فاضلاب، کود مرغی، کود گاوی، کاه وکلش گندم) در دو سطح رطوبت خاک 40 (کم) و 75 (زیاد) درصد ظرفیت زراعی و در فواصل زمانی10 روز به مدت 2 ماه اندازه گیری شد. آمونیم و نیترات حاصل از رهاسازی نیتروژن به صورت تجمعی با روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که آمونیم آزاد شده در طول دوره آزمایش دارای روند کاهشی بود. نوع منبع کودی، رطوبت و زمان باعث اختلاف معنی داری در میزان رهاسازی نیترات گردید. همچنین اثرات متقابل کود- زمان و زمان-رطوبت نیز در میزان رهاسازی نیترات معنی دار شد. بیشترین میزان نیتروژن آزاد شده (آمونیم و نیترات) در کود مرغی با میانگین 7/269 میلی گرم برکیلوگرم نیتروژن مشاهده شد. ترتیب معدنی شدن به صورت کود مرغی > کود گاوی > لجن فاضلاب> کاه و کلش گندم بود. با افزایش رطوبت از 40 به 75 درصد ظرفیت زراعی میزان رهاسازی نیتروژن در تیمارهای کود مرغی، لجن فاضلاب، کود گاوی و کاه وکلش گندم به ترتیب 36 ، 9 ،6 و 86 درصد افزایش نشان داد. از این رو استفاده از کودهای آلی به ویژه کود مرغی برای بهبود ویژگی های فیزیکی خاک و فراهمی بخشی از نیاز غذایی گیاهان توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

نیترات ، انکوباسیون ، آمونیم ، ظرفیت زراعی