واکاوی حدیث فرامکانی خداوند از امام رضا در مناظره با ابوقره محدث؛ با نیم نگاهی به آموزه های عهدین و اهل سنت
محل انتشار: دوفصلنامه آموزه های حدیثی، دوره: 3، شماره: 5
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 574
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HADIS-3-5_001
تاریخ نمایه سازی: 2 اردیبهشت 1399
چکیده مقاله:
یکی از صفات جلال الهی، فرامکانی خداوند است که ادله عقلی و احادیث گوناگون بر آن دلالت دارد. لیک تکیه گاه گزینش این حدیث، ادله چندی است. اول اینکه امام رضا در آن، بین فرامکانی خداوند و عدم خلو مکانی از او، همنوایی ایجاد نموده است. و دوم آن که این حدیث که در مقام مناظره بوده گویا به طور طبیعی آیینه دیگر سخنان حضرت در این باب قرار گرفته است. و سوم عدم توجه به معرفت این بخش از مناظره امامکه در سنجش با آموزه های عهدین و اهل سنت، از مرتبه والایی برخوردار است. برآمد نوشتار پیش رو، به سبک توصیفی – تحلیلی، در بررسی سندی و دلالی، به این نتیجه رسید، که در مرحله اول، سند حدیث بر پایه وثوق مخبری و براساس یگانه منبعش کتاب احتجاج طبرسی، مرسل است؛ لیک با در نظر گرفتن سند کتاب الکافی که براساس قرائنی همه این تک مناظره را دربرمی گیرد؛ روایت صحیح ارزیابی می شود. البته بر مبنای وثوق خبری، ده قرینه بر اعتبار حدیث دلالت دارد. ثانیا روایات امامرضا در مسئله مورد بحث، مصدق و موید یکدیگرند و روایت مذکور، عصاره بسیاری از آنهاست. ثالثا در سنجش این معرفت فرامکانی خداوند، با آموزه های عهدین و اهلسنت مشخص شد که در آموزههای آنها، گزارههای زیادی بر مکان مندی خدا وجود دارد ولی در معارف اهلبیت به ویژه امامرضا خداوند موجودی فرامکان لیک حاضر در همه مکانهاست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدعلی سجادی زاده
استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
سیدعلی دلبری
دانشیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
محمد میرزائی
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم اسلامی رضوی