تحلیلی بر تجربه داخلی در انتقال مدیریت آبیاری

گرایش های حاصله در درک مفاهیم مربوط به مشارکت کشاورزان درمدیریت بهره برداری سیستم های آبیاری، و سیاست های ناظر بر آن در دهه گذشته در این کشور، و درس های آموخته شده از تجارب جهانی و داخلی در این رابطه ، زمینه ای برای راه گزینی در جهت حل مسایل مدیریتی شبکه های آبیاری می باشد. استفاده از تجارب گذشته مستلزم تحلیل صحیح از پیشینه، فرآیند، نتایج و اثرات انتقال مدیریت در پایلوت های اجرایی در کشور می باشد. به نظر می رسد علیرغم توجه به ضرورت مشارکت مردم در مدیریت منابع آب و خاک، برداشت روشنی از انتقال مدیریت شبکه ها به کشاورزان وجود نداشته، و این خود دلیل روشنی بوده که با این موضوع بطور علمی و روشمند برخورد نشده است. بطور کلی انتقال مدیریت در کشور، نه بر اساس یک سیاست و برنامه روشن، بلکه بر اساس حل مشکل مقطعی و با پیروی از الگوهای خارجی و ارضاء شرایط جذب تسهیلات بانکی جهانی صورت گرفته است. بنابراین چه اقداماتی انجام گرفته در ارتباط با خصوصی سازی و ایجاد شرکت های بهره برداری ، و چه در زمینه های قانونی و بررسی های مطالعاتی، بستر مناسبی در جهت پیاده سازی انتقال مدیریت فراهم ننموده است. اگرچه موفقیت هایی مقطعی و محدود در هر یک از این تجربه ها دیده می شود، ولیکن بدلایل خطا در بازشناسی زمینه ها، مانع از شکل گیری آغازی مناسب در انتقال مدیریت در کشور بوده است. پیچیدگی مسایل مدیریت بهره برداری و نگهداری شبکه ها بسیار فراتر از این است که یک تجربه موفق بعنوان راهکار پذیرفته شده تلقی گردیده، حاوی درس هایی بوده، که این درس ها در طراحی رویکردی تلفیقی، متناسب با پیچیدگی مسایل مدیریت بهره برداری و نگهداری شبکه های آبیاری در کشور مفید خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انتقال مدیریت ، شبکه های آبیاری ، تجربه ایران