رابطه ی بین شوخ طبعی و دشواری در تنظیم هیجان با کیفیت رابطه زناشویی در پرستاران زن بیمارستان های شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان رابطه شوخ­ طبعی و مولفه ­های دشواری در تنظیم هیجان با کیفیت رابطه زناشویی در پرستاران زن بود. جامعه پژوهش حاضر، کلیه پرستاران زن متاهل بیمارستان­ های دولتی شهر اهواز بود که نمونه ­ای شامل 180 نفر با روش نمونه­ گیری تصادفی ساده انتخاب شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و برای گردآوری داده ­ها از پرسشنامه­ های کیفیت زناشویی نورتون (1983)، پرسشنامه شوخ­ طبعی خشوعی و همکاران (1388)  و مقیاس مشکلات در تنظیم هیجانی گراتز و رومر (2004) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از ضریب همبستگی ساده پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج ضریب همبستگی ساده نشان داد که بین شوخ­ طبعی و مولفه­ های دشواری در تنظیم هیجان شامل عدم پذیرش پاسخ های هیجانی، مشکلات در مدیریت رفتارهای هدفمند، مشکلات در کنترل تکانه، نداشتن آگاهی هیجانی، عدم دسترسی به راهبردهای تنظیم هیجان و نداشتن وضوح هیجانی با کیفیت رابطه زناشویی همبستگی معنی­داری وجود دارد. هم­چنین، نتایج تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نیز نشان داد که متغیرهای شوخ­طبعی، مولفه مشکلات در مدیریت رفتارهای هدفمند، نداشتن آگاهی هیجانی و مولفه مشکلات در کنترل تکانه بهترین پیش بین­ های کیفیت زناشویی پرستاران زن هستند.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی ، دشواری در تنظیم هیجان ، کیفیت رابطه زناشویی ، پرستاران زن