محور مقاله: تنش کم آبی گیاه و روش های نگهداری آب در خاک- بهینه سازی کم آبیاری گندم به کمک توابع تولید آب- عملکرد

در طی این تحقیق حد مجاز کاهش مصرف آب با استفاده از توابع آب- عملکرد جهت بهینه سازی کارایی مصرف آب در زراعت گندم استان خوزستان تعیین شد تا کشاورزان به عنوان بهره برداران اصلی از منابع آبی کشور، در شرایط خشکسالی با بهینه سازی مصرف آب استفادهصحیح از حداقل آب موجود داشته باشند. قابل ذکر است که رابطه بین عملکرد و آب مصرفی خطی نبوده و سهمی است بدین معنی که عملکردمحصول به همان میزانی که مصرف آب کاهش می یابد، افت نمی کند و هدف از کم آبیاری یا آبیاری محدود، افزایش کارایی مصرف آب از دوطریق است، یکی کاهش دفعات آبیاری (محدود به مراحل حساس رشد) و دیگری کاهش میزان مصرف آب در هر بار آبیاری. در طی این پژوهشبیشترین کارایی مصرف آب (01 / 1 کیلوگرم در مترمکعب) در ازای 4300 مترمکعب در هکتار آب مصرفی حاصل گردید. البته در این میزانمصرف آب عملکردی برابر 4300 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که از حداکثر عملکرد قابل انتظار (4925 کیلوگرم در هکتار) حدود 700کیلوگرم در هکتار (12 درصد) کمتر است.

کلیدواژه ها:

کم آبیاری ، توابع آب عملکرد ، مدیریت آب ، هدررفت خاک