بررسی رفتار باربری پی نواری بر روی خاک دانه ای مسلح شده با ژئوگرید

در این مقاله به این مساله پرداخته می شود که تاثیر ژئوگرید بر رفتار خاک و ظرفیت باربری نهایی پی نواری به چه میزان می باشد. فرض بر این خواهد بود که بر روی یک بستر ماسه ای، پی نواری با ویژگی ها و بارگذاری های مشخص و ثابت وجود دارد، و تاثیر متقابل خاک و سازه در نرم افزار Plaxis مدلسازی شده است. مدلسازی برای حالت استاتیکی و در دو حالت با و بدون ژئوگرید صورت گرفته است. مقایسه نتایج شامل تغییرات در نشست پی و ظرفیت نهای ی آن مورد توجه بوده است. در نهایت با تغییر در پارامترهای تعداد لایه های ژئوگرید و فاصله بین آن ها به بررسی جامع تاثیر آن ها بر رفتار خاک و به طور خاص تر پی نواری فوقانی آن پرداخته شده است. بر اساس نتایج تغییرات ظرفیت باربری بر اساس تغییرات در تعداد لایه ژئوگرید مشاهده شده است که با افزایش تعداد لایه های ژئوگرید میزان ظرفیت باربری پی افزایش یافته است. بر این اساس در صورت عدم استفاده از ژئوگرید مقدار ظرفیت باربری برابربا 162 تن بوده است که با اضافه کردن یک لایه ژئوگرید به 200,7 تن رسیده است که رشدی برابر با 24% بوده است. همچنین این مقدار افزایش در صورت استفاده از سه لایه ژئوگرید برابر با 38 % تعیین شده است. بعلاوه، با افزایش تعداد لایه های ژئوگرید از 1 به 3 عدد مقدار ظرفیت باربری از 200,7 تن به 223,4 تن رسیده است که افزایشی برابر با 11 % می باشد. بر اساس نتایج تغییرات ظرفیت باربری بر اساس تغییرات در فاصله بین لایه های ژئوگرید مشاهده شده است که با افزایش فاصله بین لایه های ژئوگرید در ابتدا افزایش ظرفیت باربری و در ادامه کاهش آن مشاهده شده است. با افزایش فاصله بین لایه های ژئوگرید از 0,5 متر به 1 متر مقدار ظرفیت باربری پی از 196,6 تن به 213,7 تن رسیده است که افزایشی برابر با 9% بوده است. در ادامه با افزایش فاصله از 1 متر به 2 متر مقدار ظرفیت باربری کاهش یافته و از 213,7 تن به 184,1 تن رسیده است که کاهشی برابر با 14 % بوده است. لذا مقدار فاصله 1 متر بین لایه های ژئوگرید مقدار فاصله بهینه می باشد

کلیدواژه ها:

پی نواری ، ظرفیت باربری ، ژئوگرید ، نرم افزار Plaxis