اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر تاب آوری در سالمندان شهرستان بابل

پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی بر تاب آوری درسالمندان شهرستان بابل بود . در یک طرح شبه آزمایشی، یک کار آزمایی کنترل شده تصادفی با سنجش در خط پایه، پس از مداخله و پیگیری با گروه کنترل انجام گرفت. 30 نفر از سالمندان حاضر در مرکز که درسال 1397 - 1396 در این آسایشگاه بستری بودند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل به حجم 15 نفر قرار گرفتند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه تاب آوری را در سه مرحله خط پایه، پس از مداخله و پیگیری تکمیل کردند. یافته ها نشان داد که از لحاظ افزایش تاب آوری در سالمندان تفاوت معنی داری بین دو گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری 1 ماهه وجود دارد.نتایج نشان داد که واقعیت درمانی در افزایش تاب آوری در سالمندان موثر می باشد. لذا به کارگیری این روش حمایتی، می تواند به عنوان روش موثر، به منظور توانمندسازی بکار گرفته شود

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سالمندان ، واقعیت درمانی گروهی