تلاقی بین و درون گونه ای گردو در جهت دستیابی به تنوع ژنتیکی برای انتخاب پایه های مناسب گردو

این پروژه در سال 1384 در ایستگاه تحقیقات باغبانی کمال شهر اجرا شد.این تحقیق با دانه گرده گل های نر3 والد پدری به نام های k72-k90-k96 و گل های ماده4 پایه والد مادری گردوی سیاه به نام های نیگرا 8، نیگرا 2، نیگرا 9 و نیگرا 11 انجام شد.حاصل تلاقی های انجام شده دستیابی به 139 نهال پایه اولیه می باشد که جهت بررسی های مقدماتی به ایستگاه یکصد هکتاری مشکین دشت منتقل گردیده است. در این طرح سالانه بیش از 1500 شاخه پاکت گذاری و سپس گل های نر آنها حذف گردید کارهای اصلاحی زیادی بر روی گردو با هدف ایجاد ارقام پر محصول از طریق انتخاب ژنوتیپ هایی با باردهی جانبی به عنوان ژنوتیپ های برتر انجام شده است ولی کمتر به خصوصیات پایه توجه شده است ، در صورتی که در برخی از نقاط کشورگونه هایی از گردو وجود دارند که با شرایط نامناسب خاک ، تغیرات شرایط آب و هوایی وکمبود آب آبیاری در طی سال های طولانی به حیات خود ادامه داده و به طور طبیعی گزینش شده اندوضمنا برخی گونه های گردو وجود دارند که به شرایط نامناسب خاک وتنش های آبی و... کاملا مقاوم هستند(مانند گردوی سیاه) ، در این طرح تحقیقاتی نتاج تلاقی بین سه ژنوتپ گردوی ایرانی با تعدادی از گونه های گردوی سیاه که در ایستگاه تحقیقات باغبانی کمال شهر وجود داشت وتوان تولید میوه مناسبی داشتند،تلاقی داده شدند وپس از4 سال تلاقی های متوالی تعداد 139 نتاج حاصل به دست آمد وپس از تیمارهای لازم وتبدیل آنها به نهال، به ایستگاه یکصد هکتاری مشکین دشت برای ارزیابی های بعدی انتقال داده شد.