تحلیل راهبردها، امکانات و روش های استحصال آب با رویکردآبخیزداری شهری

هر حوزه آبخیزداری دارای سه عملکرد اصلی شامل گیرش آب نزولات جوی، تولید روانابهای سطحی و زیر سطحی، تمرکز و تجمع آب در رودخانه ها و آبخوان ها و تلفیق و سنتز انرژی دریافتی از خورشید و آب به صورت ریزش های جوی با نهاده های موجود در سامانه است که خروجی های آن نیز به ترتیب انرژی ( پروتئین و مواد سوختنی) و آب به صورت رواناب های سطحی و زیرزمینی اس ت. در این سامانه دو رفتار هیدرولوژی و تعادل اکولوژیک به عنوان دو شاخص تعیین کننده وضعیت و کارکرد آن اس ت. در آبخیزهایی که در بخشی از آن اقدام به ایجاد شهر شده یا گردیده،به دلیل ایجاد تغییر در رفتارهای هیدرولوژی و اکولوژی در چنیین سامانه ای، اعمال مدیریت، نیازمند لحاظ تمهیدات ویژه است که در قالب آبخیزداری شهری مطرح می شود.از این رو،در مدیریت آبخیزهای شهری، نقش هنر بیشتر از علم است. به طوری که نگرش سیستمی و جامع نگری در آن محوریت دارد. در این راستا بحث استحصال آب مشتمل بر استحصال ریزشهای جوی، روانابهای سطحی، زیرسطحی و زیر زمینی و مدیریت آنها به عنوان یکی از دو ورودی و عامل پویایی سامانه آبخیز جایگاه ویژه ای دارد. بر این اساس، در مطالعه و بررسی به عمل آمده با هدف تبیین راهبردها استحصال و بهره برداری از ریزش های جوی و روانابه ای سطحی و زیر سطحی برای بهینه سازی رفتارهای هیدرولوژیکی در آبخیزهای شهری و ایجاد تعادل هیدر و-اکولوژیک در سازگاری با توسعه پایداری شهری اقدام به شناخت و معرفی نقاط ضعف، قوت، فرصت ها و تهدیدها و مشخص کردن راهبردهای مقتضی و امکانات و روش های کاربردی برای استحصال آب درون و برون سامانه آبخیزهای شهری شده است که مبتنی و برگرفته از نتایج بررسی ها و بر مطالعات انجام شده در داخل و خارج کشور می باشد.

کلیدواژه ها:

نزولات جوی ، روانابهای سطحی و زیر سطحی ، آبخوان ، رفتار هیدرولوژیک ، تعادل اکولوژیک ، آبخیزداری شهری ، توسعه پایداری ، راهبردهای استحصال آب