اثر ماده آلی، سوپرجاذب و تغذیه مناسب بر غلظت بور در پایه نارنج

به منظور بررسی اثر ماده آلی، سوپرجاذب و تغذیه بهینه بر غلظت بور در پایه نارنج آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 12 تیمار و 4 تکرار به گونه ای که هر پلات شامل یک گلدان 30 لیتری بود، انجام شد. در این آزمایش فاکتور اول ماده آلی (کود گاوی پوسیده) با دو سطح (0 و 2 درصد وزنی)، فاکتور دوم سوپرجاذب(کوپلیمر اکریلیک اسید اکریلامید) با سه سطح (0، 1/0 و 25/0 درصد وزنی) و فاکتور سوم تغذیه بهینه با سه سطح (بدون کود، کوددهی بهینه عناصر کم مصرف و پرمصرف مورد نیاز گیاه بر اساس آزمون خاک و کوددهی بهینه عناصر کم مصرف و پرمصرف مورد نیاز گیاه بر اساس آزمون خاک به همراه کلسیم بود). گلدان ها با 25 کیلوگرم از خاکی که تیمارها بر آن اعمال شده بود، پر شده و یک نهال نارنج تقریبا یکسان در هر گلدان کشت گردید. آبیاری به روش قطره ای با دور آبیاری یکسان و با آب دارای شوری 845 میکرو زیمنس بر سانتیمتر و میزان بور 55/1 میلیگرم در لیتر صورت گرفت. پس از پایان آزمایش در هر سال، درصد برگ های دارای علایم خسارت سمیت بور و غلظت عناصر روی، آهن، بور، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در برگ تیمارهای مختلف اندازه گیری شد. نتایج تجزیه مرکب دو سال آزمایش نشان داد که تیمار شاهد دارای بیشترین اثر بور و کمترین غلظت عناصر غذایی بود. و تیمار مرکب C2D3E2 (تیمار مرکب مصرف توام 2درصد ماده آلی، 25/0 درصد سوپرجاذب و مصرف بهینه عناصر غذایی بجز کلسیم) بهترین تیمار بود بطوری که کمترین غلظت بور، سدیم و درصد برگ های دارای علایم سمیت بور، اما بیشترین غلظت عناصر غذایی در برگ را داشت.