بررسی کیفیت آب مخازن چاه نیمۀ زابل، گامی موثر در توسعۀ مدیریت منابع آب استان سیستان و بلوچستان

مخازن چاه نیمه زابل سه گودال طبیعی بزرگ در جنوب دشت سیستان واقع درجنوب شرقی ایـران مسـاحتی بـالغ بـر 50 میلیـون متر مربع را به خود اختصاص داده انـد . از آب ذخیـره شـده در ایـن گودالهـا جهـت آبیـاری اراضـی دشـت سیسـتان و تـامین آب شـرب شهرهای زابل و زاهدان استفاده می شود . علیرغم بدیهی بودن اهمیت دریاچه های چاه نیمه تاکنون به جزء بررسـی منشـاء رسـوبات چـاه نیمه ها و مطالعه لیمنولوژیک مخازن، مطالعه مشخصی به ویژه در مـورد کیفیـت آب چـاه نیمـه هـای اول، دوم و سـوم صـورت نگرفتـه است . بدین جهت به منظور بررسی کیفیت آب دریاچه های چاه نیمه برخـی ازخ صوصـیات فیزیکـی و شـیمیایی آب، از پـاییز سـال 1383 تا نیمه تابستان سال 1384 در 9 ایستگاه منتخب مورد بررسی قرار گرفت و نمونه برداری بصورت فصلی انجـام گرفـت نتـایج نشـان داد که میانگین مقدار BOD5 ، COD و نیترات و نیتریت در کلیه ایستگاهها و در فصول مختلف سال بسیار نـاچیز اسـت . مقـدار فسـفات به جزء در ایستگاه سوم در سایر ایستگاهها از حد استاندارد پایین تر می باشد میزان اکسـیژن محلـول در تمـام فصـول سـال بـرای آبزیـان مناسب است . اما میانگین مقدار کل جامدات محلول ومعلق، سختی کل،کـدورت همچنـین هـدایت الکتریکـی در هـر سـه مخـزن چـاه نیمه بالا بوده که ناشی از شرایط جوی و درجه حرارت بالای منطقه، طوفانهای شن، و جنس خاک بستر دریاچه ها می باشد .

کلیدواژه ها:

مخازن چاه نیمه ، خصوصیات فیزیکی وشیمیایی ، کیفیت آب