تأثیر سیکل های ذوب و انجماد بر خصوصیات مکانیکی خاک رس ماسه دار

با توجه به ضعیف بودن خواص مهندسی خاک های ریزدانه نظیر مقاومت برشی و ظرفیت باربری آنها، کاربرد این نوع خاک ها در پروژه های عمرانی به عنوان مصالح قرضه و یا تکیه گاه سازه ها همواره با محدودیت هائی همراه بوده است. امروزه تکنیک های مختلف بهسازی خاک ها به منظور بهبود خواص مهندسی خاک های ریزدانه مورد استفاده قرار می گیرند که هرکدام دارای ویژگی های فنی و اقتصادی خاص خود می باشند. استفاده از انرژی تراکم برای اصلاح خاک از دیرباز مورد توجه بوده است. علیرغم اثرات مثبت متراکم کردن خاک های ریزدانه، ارزیابی دوام خاکهای بهسازی شده به ویژه در مناطق سردسیر که بیشتر در معرض ذوب و یخبندان های مکرر می باشند، از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش تأثیر سیکل های مختلف انجماد – ذوب بر خصوصیات مقاومتی و شکل پذیری نمونه های متراکم شده مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. بدین منظور نمونه هایی با 6 سطح انرژی متفاوت توسط دو چکش پروکتور استاندارد و اصلاح شده تهیه گردید. نمونه های آزمایشی ساخته شده از هر یک از سطوح مختلف انرژی تحت سیکل های انجماد – ذوب متفاوت شامل صفر 1، 4، 7، 10 سیکل قرار گرفتند. سپس مقاومت فشاری محصور نشده نمونه ها پس از تحمل سیکل های ذوب و انجماد مورد نظر، تعیین گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمایش های مختلف مشخص گردید که سطح مشخصی از انرژی تراکم وجود دارد کهمیتوان از آن به عنوان انرژی بهینه یاد کرد که در آن سطح انرژی تراکم، ما کمترین کاهش مقاومت خاک و افزایش حجم خاک ناشی از اعمال سیکل های ذوب و انجماد است را داریم

کلیدواژه ها:

خاک رس ماسه دار ، سیکل های ذوب و انجماد ، انرژی تراکم ، آزمایش پروکتور استاندارد و اصلاح شده