بررسی تغییرات ناشی از سیل و تهیه نقشه تخریب با استفاده از تصاویر ماهواره ای

مدیریت بحران در قالب چرخه مدیریت مؤثر شامل پیشگیری، آمادگی، مقابله و بازسازی است. سنجش از دور به عنوان منبع داده و ابزاریقوی در این چرخه، در حال کمک به دانشمندان و تصمیم گیران جهت درک بهتر پدیده های مکانی است و داده های مکانی حاصل از آن درچرخه مدیریت بحران، نقش کلیدی دارند. سیل از مهمترین بلایای طبیعی می باشد که امروزه به دلیل تجاوز انسان ها به حریم رودخانه ها ونیز تخریب پوشش گیاهی، خسارات ناشی از وقوع آن افزایش یافته است. این عوامل سبب می شوند تا علاوه برافزایش خسارات جانی و مالی،خساراتی نظیر فرسایش خاک و اثرات زیست محیطی نیز به وجود آیند. هدف این تحقیق، بررسی الگوریتم های مختلف جهت تهیه نقشهتخریب سیل با استفاده از داده های ماهوارهای راداری و اپتیک می باشد. بررسی بر روی سیل 1398 شمال ایران در استان گلستان صورتپذیرفته و جهت ارزیابی نتایج حاصل نیز از نقشه های واقعیت زمینی گردیده است. در وهله نخست با استفاده از داده های ماهوارهای اپتیکلندست اقدام به تهیه نقشه از استان گلستان با الگوریتم های حدآستانه گذاری مختلف گردیده است. نتایج بررسی های مختلف استخراجشد، در این میان نقشه تغییرات با دقت کلی 95 و ضریب کاپای 82.5 درصد حامل نتیجه بهتری نسبت به سایر نقشه ها است. در وهلهدوم، اقدام به تهیه نقشه تغییرات با استفاده از داده های ماهوارهای راداری سنتینل 1- در وسعت کوچکتری شامل شهرهای آق قلا و بندرترکمن، با الگوریتم های طبقه بندی همچون کمترین فاصله و جنگل تصادفی گردیده است. در این بررسی ها نیز نقشه تغییرات با دقت کلی 96.5 و ضریب کاپای 77 درصد دارای بالاترین دقت ها بود. نتایج نهایی نشان داد استفاده از هر دو منبع داده، قادر به شناسایی سیل و تولید نقشه تخریب با دقت مناسب خواهند بود، حال اینکه داده های اپتیک در این بررسی ها از ثبات نسبی بیشتر در دقت نهایی برخورداربودند، درعین حال داده های رادار از قابلیت استفاده در شرایط بد آب و هوایی برخوردارند، که بسته به شرایط موردنظر می توانند هر یکراهگشای باشند.

کلیدواژه ها:

سیل ، پایش تغییرات ، مدیریت بحران ، تصویر ماهواره ای