تاثیر بازده های فازی در کارآیی پرتفوی بهینه مقید با استفاده از الگوریتم کلونی زنبور

با گسترش استفاده از مدل های ریاضی در منطق فازی، شاهد افزایش کاربرد آن مسائل بهینه سازی تحت شرایط عدماطمینان، بوده ایم به گون ای که با پیشرفت های حاصل شده در این زمینه، برنامه ریزی فازی می تواند در مورد عدم اطمینانو یا ابهام مسال کمک شایانی به حل و تشریح این مسال داشت باشد. منطق فازی رابطه تنگاتنگی نیاز در کاربرد مفهومبازده و ریسک دارایی ها در سرمایه گذاری دارد. در این مقاله، تاثیر بازده های فازی در بهینه سازی پرتفوی مورد توجه قرارگرفته است. به عنوان اولین مرحله با استفاده از بازده های فازی و در نظر گرفتن نیم انحراف معیار به عنوان معیار ریسکبه تشکیل دو پرتفوی با سطوح مختلف اهمیت به ریسک و بازده در تابع هدف پرداخت شده است. مدل مذکور برای 28سهم شرکت های پذیرفته شده در بورس از بین 50 شرکت برتر بورس که دارای تاریخ معاملات در بازه 4 ساله هستند، ارائهشده است و برای حل آن از الگوریتم فراابتکاری زنبور عسل کمک گرفته شده و در انتها نیز از معیار سورتینو برای مقایسهعملکرد پرتفوی بازده های تاریخی و پرتفوی بازده های فازی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد پرتفوی تشکیل شده بابازده های فازی عملکرد بهتری نسبت به پرتفوی تشکیل شده با بازده های تاریخی دارد.

کلیدواژه ها:

بهین سازی پرتفوی ، منطق فازی ، الگوریتم زنبور عسل