عملکرد اکولوژی پالایشگاه های گاز طبیعی ایران در چارچوب برنامه ریزی ریاضی

یکی از مهمترین نیازهای عصر جوامع مدرن امروزی و کشورها در جهت حفظ توان تولید و پاسخ به نیازهای داخلی و بین المللی و مطالبات روزافزون اکوسیستم جهانی، افزایش کارآیی در تمام بخش ها از جمله انرژی های پاک در کلیه سطوح می باشد. این مقاله پس از ارایه کلیاتی درباره مبانی نظری اندازه گیری کارایی در بخش پالایشگاه های گاز طبیعی کشور ایران، اقدام به محاسبه بهره وری پالایشگاه ها از منظر بهره وری سبز و اکولوژیکی و بررسی روند این واحد ها در طی سال های ۹۴-۱۳۸۸با استفاده از یک روش خاص تحلیل پوششی داده ها رDEA) مورد استفاده قرار گرفته است که ما این را مدل ترکیبی مینامیم. نتایج حاصل از ارزیابی، نشانگر این است که ۴ پالایشگاه گاز طبیعی فجر(کنگان)، خانگیران (هاشمی نژاد)، مسجدسلیمان و پارسیان جزء کاراترین پالایشگاه گاز طبیعی از منظر فنی و دوستدار محیط زیست درغالب بهره وری سبز در سال های مورد بررسی می باشند. در صورتی که فازهای پارس جنوبی از جمله فازعواو بدترین عملکرد دربین واحدها مورد نظر داشته است تا جایی که در خلال برخی سال های ۱۳۸۸-۹۴ این عدم کارایی به میزان ۰/ ۵۶۱ درصد در سال ۸۹ و ۵۸۸/• درسال ۹۴ استنتاج شده است که این مقادیر در مقایسه با عملکرد پالایشگاه های دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله امارات متحد عربی در میادین مشترک کشورمان را در حد فاجعه دانست. از ضعف های در این بخش از حامل های انرژی را میتوان به دلیل بخش خصوصی ضعیف و مالکیت مطلق دولت های درسایه، سیستم ناکارآمد مالی و زنجیره معیوب در بازگشت سرمایه، عدم نظارت و قوانین ساختاری منسجم بر تعهدات پیمانکارها، وابستگی شدید در تجهیزات به خارج مرزهای کشور و موقعیت بدجغرافیایی و منطقه ای نام برد.

کلیدواژه ها:

بهره وری سبز ، پالایشگاه گاز طبیعی آلایندگی زیست محیطی ، تحلیل پوششی داده ها۔