تاثیر تغییرات تک نوکلئوتیدی در ژن‌های کاپاکازئین، استئوپونتین وPPARGC1α روی صفات تولید شیر و کیفیت تولید پنیر نژاد براون سوئیس

شیر از دیرباز به عنوان غذای کامل و تامین کننده بخشی از نیازهای تغذیه­ای روزانه انسان مورد توجه بوده است. یکی از ترکیبات مهم شیر پروتئین­ها می­باشند که در صنایع فرآوری شیر و تکنولوژی تولید محصولات شیری مانند پنیرسازی، فاکتور مهمی بشمار می­آیند. عوامل متعددی از جمله ژنتیک می­توانند بر مقدار و ترکیبات شیر و نهایتا کمیت و کیفیت پنیر تاثیر گذارند. در این راستا، از طریق تکنیک­های ژنتیک مولکولی نواحی متعددی روی ژنوم گاو از جمله کروموزوم 6 شناسایی شده است. در این پژوهش تاثیر 3 ژن کاپاکازئین، اوستئوپونتین و PPARGC1α از کروموزوم فوق روی صفات تولیدی شیر و راندمان تولید پنیر بررسی شد. استخراج DNA به روش استخراج نمکی از نمونه خون 100 راس گاو براون سوئیس انجام شد. ژنوتیپ­ها به روش PCR-RFLP و با استفاده از آنزیم­های HinfI، BsurI،NheI و BsrI تعیین شدند. ارزش­های اصلاحی با نرم افزار ِDFREML برآورد و چهار فاکتور راندمان، درصد چربی و پروتئین و ماده خشک پنیر اندازه­گیری شدند. همچنین، ارتباط چندشکلی­ها با ارزش اصلاحی صفات و کیفیت محصول پنیر در سطح معنی­داری 5% با رویه GLM بررسی گردید. فراوانی­های ژنی و ژنوتیپی محاسبه شد و نتایج نشان داد که بجز کاپاکازئین بقیه جایگاه­ها در حالت تعادل هاردی-واینبرگ قرار داشتند. در این تحقیق ژنوتیپ روی محصول پنیر اثر معنی­دار نداشت اما تاثیر همزمان ژنوتیپ PPARGC1α -T19C و کاپاکازئین روی ارزش­های اصلاحی تولید شیر معنی­دار بود. ارتباط معنی­دار بین چندشکلی­های تک نوکلئوتیدی با صفات تولید شیر، راهکار مناسبی جهت بهبود ارزیابی­های گاو شیری است. استفاده از روش­های­ شناسایی تک نوکلئوتیدهای متراکم در پژوهش­های تکمیلی، توصیه می­شود

کلیدواژه ها:

صفات تولیدی شیر ، راندمان تولید پنیر ، کاپاکازئین ، اوستئوپونتین ، PPARGC1α