شناسایی مؤلفه های توانمندسازی پویا در مدیران آموزش علوم پزشکی با روش تحلیل محتوا: یک مطالعه مروری

مقدمه : توانمندسازی، کلید اثربخشی مدیران و سازمان است که از بین انواع توانمندسازی، "ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزیﭘﻮﻳﺎ" ﻧﻘﺶ راهبردی در ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ اﻳﻔﺎ می کند. بر این اساس توانمندسازی مدیران نیز باید با در نظر گرفتن پویایی نقش مدیران طراحی گردد. بویژه در مورد سازمان هایی همچون دانشگاه علوم پزشکی که بر طبق راهبردهای آموزشی، توانمندسازی در آموزش عالی، عاملی مهم در رویکرد بهبود و بازسازی مؤسسات آموزشی است. بر اساس این ضرورت پژوهش حاضر با هدف شناسایی مؤلفه های توانمندسازی پویا در مدیران آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی صورت گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت مروری با رویکرد کیفی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مقالات مرتبط با کلید واژه های توانمندی های پویا و توانمندسازی پویا به زبان انگلیسی و فارسی بود که در فاصله زمانی سال های 2020 تا2000، در قالب مقالات مروری، تحقیقی اصیل در بانک های اطلاعاتی الکترونیکی منتشر شده بودند. بر طبق جستجوهای پژوهشگر و بعد از بررسی تناسب آنها با کلیدواژها ، 10 مدل، 10 مقاله مروری، 10 مقاله پژوهشی و 10 تعریف از کتاب های مرتبط مورد تحلیل محتوا به روش مرسوم قرار گرفت. نتایج: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که مؤلفه های توانمندسازی پویا در مدیران در قالب 12 طبقه و 22 زیرطبقه جمع بندی می شود که از 64 کد اصلی و 226 کد باز استخراج شدند. دوازده طبقه توانمندسازی پویا شامل: مهارت ها و توانمندی ها، منابع انسانی، توانمندی های مدیریتی، رهبری، ساختاری، اجرایی، فرایندی، فرایندهای پویا، آموزشی، ارتباطی، عملکردی و ارزیابی بودند. شدند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان به یک جمع بندی مفهومی در مورد مؤلفه های تشکیل دهنده برنامه توانمندسازی پویا مدیران رسید که از طریق تدوین مدل آن بر روی مدیران دانشگاه های علوم پزشکی ایران می توان به طراحی مدل توانمندسازی پویا برای مدیران آموزش علوم پزشکی دست یافت.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی پویا ، توانمندی های پویا ، مدیران آموزش علوم پزشکی ، روش کیفی تحلیل محتوا