اثر گام زمانی در دقت روشهای روندیابی هیدرولوژیکی رودخانه مطالعه موردی: رودخانه دز

روندیابی سیل کاربرد فراوانی درمسائل مربوط به پیش بینی سیل طراحی مخازن ، سامان دهی رودخانه، محاسبه ارتفاع سیل بندها و دیوارهای موازی رودخانه دارد. برای روندیابی سیلاب در رودخانه از روشهای هیدرولیکی و هیدرولوژیکی استفاده می گردد. حل روشهای هیدرولیکی پیچیده و طولانی می باشد بنابراین استفاده از روشهای هیدرولوژیکی که با محاسبات کمتر و ساده تر می تواند جوابهای قابل قبولی ارائه کند اجتناب ناپذیر است هدف این تحقیق ارزیابی اثر گامهای زمانی مختلف در نتایج روشهای روندیابی هیدرولوژیکی از جمله روشهای ماسکینگام ، گانوکس و آث - کین اصلاح شده است همچنیندراین مطالعه سعی شده تا در هر مدل بهترین روش انتخاب ضرایب معرفی شوددراین تحقیق بازه حرمله ایستگاه ورودی و بامدژ ایستگاه خروجی در رودخانه دز انتخاب گردید. به منظور ارزیابی روشهای هیدرولوژیکی فوق تعداد 26 سیل انتخاب و هیدروگرافهای ورودی ایستگاه حرمله درگامهای زمانی متفاوت به وسیله روشهای مختلف انتخاب ضرایب روندیابی گردید. در مرحله بعدی به منظور تعیین بهترین روش روندیابی از شاخصهای اماری مجذور میانگین مربعات خطا، ضریب کارایی و خطای نسبی دبی پیک استفاده شد.

کلیدواژه ها:

روندیابی سیلاب ، روش ماسکینگام ، روش کانوکس ، ضریب کارایی ، رودخانه دز