اسوه های مذهبی در شعر دفاع مقدس

انسان به دلیل کمال‌خواهی، الگوطلب و الگوپذیر است. او هنگامی که با الگوی روبرو می‌شود و کمال مطلوب خویش را در آن می‌یابد، از نظر عاطفی نوعی قرابت و هماهنگی، بین خود و الگو احساس می کند که این امر موجب تاسی الگوپذیر از الگو می‌شود. شاعران دفاع مقدس نیز هنگامی که مرزهای زمینی و عقیدتی ملت خود را مورد هجوم می‌بینند، در دفاع و پایداری، همگام با ملت خود، عزمی راسخ دارند. شاعران با پشتوانه فرهنگ غنی اسلام، در صحنه حاضر می‌شوند. آنها بنا بر متون و هدف، الگوهای مذهبی را به صورت شخصیتی نو و متناسب با مسائل جامعه پیوند زده و در نیل به آرمان‌ها، مطرح می‌کنند که این خود به عاملی بر تشویق مخاطب، به الگوگیری از این شخصیت‌ها می‌شود. سوال اصلی این تحقیق، آن است که کدام شخصیت‌های مذهبی، بیشترین حجم اشعار دفاع مقدس را به عنوان مضمون شعری به خود اختصاص داده‌اند؛ بنابراین، در این مقاله سعی شده است شخصیت‌های مذهبی پر بسامدی که در شعر دفاع مقدس، به عنوان اسوه مطرح شده اند، شناسایی شود تا با معرفی و شناساندن آن ها، بتوانیم خوانندگان را با جهان بینی، سیر اندیشه و افکار شاعران دفاع مقدس آشنا سازیم.

کلیدواژه ها:

اسوه ، شعر ، دفاع مقدس