اثر بیوچار روی زنده مانی و رشد نهال سرخدار در شرایط مختلف روشنایی

بیوچار ذغال تهیه شده از زیست توده های گیاهی و ضایعات کشاورزی است. این ماده سرشار از کربن است که میتواند آن را به مدت هزاران سال در خود نگاه دارد و سبب افزایش ظرفیت نگهداری آب خاک، بهبود رشد و جذب مواد مغذی در گیاه تحت تنش شود. روشنایی نیز بسته به خواهش گونه ها در شرایط جوانی گیاه تاثیر روی ویژگی های آنها دارد. تحقیق حاضر به دنبال این پاسخ است که آیا بیوچار میتواند زنده مانی و رشد نهال سرخدار را در شرایط سایه بهبود بخشد و آیا این بهبود در شریط روشنایی زیاد هم میتواند حاصل شود یا خیر. برای این منظور، نهالهای دوساله گلدانی سرخدار در تودهای جنگلی با سه سطح مختلف روشنایی با تاج پوشش های بسته (نور نسبی 15 درصد)، نیمه بسته (نور نسبی 45 درصد) و باز (نور نسبی 75 درصد) قرار داده شد. آنگاه مبادرت به تزریق بیوچار در چهار سطح صفر، 10، 20 و 30 گرم در کیلوگرم خاک گلدان شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (اثر سایه بیوچار) در قالب طرح بلوکهای کاملا0 تصادفی در سه تکرار 8) تایی) انجام شد. نهالها تا اواخر آبان بر اساس ظرفیت مزرعه آبیاری شدند. نتایج حاکیست که بیوچار، روشنایی و اثر توام آنها بر رویش طولی نهال سرخدار تاثیر معنادار نداشت و هیچگاه از 2/5 میلی متر تجاوز نکرد. رویش قطری یقه در روشنایی بیش از 45 و 75 درصد (به ترتیب، 0/7 و 0/6 میلی متر) بیشتر از آن در روشنایی 15 درصد 0/3) میلی متر) بود. بزرگترین اندازه سطح برگ در روشنایی 15 درصد و 75 درصد به ترتیب در بیوچار 30 گرم در کیلوگرم و تیمار فاقد بیوچار اتفاق افتاد. زندهمانی نهالها در سطوح مختلف تیمارها معادل 100 درصد بود. با توجه به کند رشد بودن نهال سرخدار، انتظار است که ادامه تحقیق در سالهای بعد منتج به یافته های شفاف تری متاثر از تیمار ترکیبی بیوچار-روشنایی شود.

کلیدواژه ها:

بیوچار ، رویش طولی ، سرخدار ، سطح برگ ، شدت روشنایی