تعیین الگوی کشت بهینه بر اساس شاخص های اقتصادی و پایداری در شهرستان کاشان

از آنجا که بخش کشاورزی نقش مهمی در اقتصاد ملی، اشتغال زایی و تامین غذای افراد جامعه مختلف دارد لازم است از منابع و ابزارهای تولید در این بخش به بهترین شیوه ممکن استفاده شود تا ضمن کاهش مصرف این منابع و حرکت به سوی کشاورزی پایدار، سودآوری کشاورزان نیز افزایش یابد. هدف این تحقیق تعیین الگوی بهینه کشت با در نظرگرفتن شاخصهای پایداری برای شهرستان کاشان است. برای مشخص شدن تاثیر گذاری هر یک از معیارهای مورد سنجش در این تحقیق از فرایند سلسله مراتبی (AHP) و سپس از روش برنامه ریزی خطی به برآورد الگوی بهینه کشت پرداخته شده است. نتایج حاصل از الگوی کشت منطقه در سناریوهای مختلف، حداکثرسازی سود، زیستمحیطی، اشتغال زایی و سازگاری منطقه ای و وزن دهی AHP مورد بررسی قرار گرفت. سود حاصل از هر الگو به ترتیب1759/510، 1627/680، 1719/02، 1490/75و 1676/299 هزار میلیون تومان برآورد شده است. نتایج حاکی از آن است که با صرف نظر کردن اندکی از سودحاصل از الگو حداکثرسازی سود، میتوان افزایش شاخصهای پایداری ( از جمله آب ) را دنبال کرد. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد میشود که برای عملکرد بهتر کشاورزان و همچنین مدیران و سازمان های ذیربط الگوی وزندهی تمام معیارها در دستور کار قرار گیرد تا هم از لحاظ شاخصهای زیست محیطی، اشتغال و پایداری منابع آب الگوی کشت منطقه در وضعیت بهتری قرار گیرد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی خطی ، فرایند سلسه مراتبی ، الگوی حداکثر سود ، الگوی پایدار ، وزن دهی (AHP)