اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی ‌و امیدواری بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

سابقه و هدف: ناامیدی و کاهش شادکامی‌ مبتلایان مولتیپل اسکلروزیس بر کیفیت زندگی و روند بیماری افراد اثر گذار است، لذا به کارگیری یک شیوه درمانی موثر در جهت کاهش ناامیدی و افزایش شادکامی‌ این بیماران حائز اهمیت است، به همین جهت، پژوهش حاضر با هدف تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر شادکامی ‌و امیدواری بیماران مولتیپل اسکلروزیس (MS) شهر همدان انجام شد. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر در قالب یک طرح نیمه آزمایشی 30 نفر از بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) شهر همدان که بر اساس اکتساب نمرات 1 انحراف معیار پایین تر از میانگین در مقیاس شادکامی و امیدواری بودند از میان 350 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و کنترل قرار گرفتند. با استفاده از یک طرح آزمایشی پیش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه کنترل، گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 8 جلسه 60 دقیقه‌ای تحت آموزش قرار گرفتند، در حالی که در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله ­ای را دریافت نکردند. هر دو گروه در پیش ­آزمون و پس ­آزمون با استفاده از پرسشنامه امیدواری اشنایدر و لوپز (1989) و آزمون شادکامی‌آکسفورد آرجیل (2001) مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاکی از آن بود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر شادکامی ‌و امیدواری بیماران مولتیپل اسکلروزیس (MS) شهر همدان تاثیر داشت، به طوری که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) حدودا 36% بر شادکامی ‌و به میزان 54% بر امیدواری بیماران مولتیپل اسکلروزیس (MS) تاثیرگذار بود. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد در حوزه درمان و زمینه کار با افرادی که در حالت بحران، درد و رنج هیجانی به سر می برند؛ درمان پذیرش و تعهد با توجه به ماهیت آن می‌تواند کارا و نویدبخش باشد.

کلیدواژه ها:

Acceptance and Commitment Based Treatment ، Happiness ، Hope ، Multiple Sclerosis ، بیماری ام‌اس ، امیدواری ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، شادکامی