ارزیابی روشهای منطقه ای کردن جریان حداقل زیست محیطی در حوزه رودخانه قزل اوزن

با در نظر گرفتن افزایش تقاضای آب در مناطق مختلف به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک ضرورت مطالعه جریان های حداقل به منظور برنامه ریزی و کنترل میزان بهرهبرداری از منابع آبی مشخص میشود. در این مطالعه حوزه رودخانه قزلاوزن به دلیل اهمیت منابع آبی حوزه در تامین آب زراعی مورد نیاز دشت فومن، به عنوان بررسی موردی گزینش گردید. دادههای دبی روزانه مربوط به 18 ایستگاه هیدرومتری واقع در حوزه جهت انتخاب بهترین تابع توزیع منطقهای و نیز برآورد نقطهای جریان حداقل انتخاب گردید و شاخص جریان حداقل 7 روزه در تک تک ایستگاهها مورد محاسبه قرار گرفت. روشهای آماری چند متغیره از جمله روش رگرسیون چند متغیره جهت تعیین اصلیترین عوامل تاثیرگذار بر مقادیر جریان حداقل به کار گرفته شد. نتایج نشان داد مساحت حوزه، نوع کاربری اراضی، شیب متوسط حوزه و ضریب گردی حوزه از عوامل اصلی تاثیرگذار بر میزان جریان حداقل در حوزه به شمار میروند. جهت انتخاب بهترین تابع توزیع منطقهای نیز از روش گشتاورهای خطی استفاده گردید و توزیع پیرسون نوع سه به عنوان مناسبترین توزیع انتخاب گردید

کلیدواژه ها:

رودخانه قزل-اوزن ، جریان حداقل 7 روزه ، روشهای ماری چند متغیره ، گشتاورهای خطی