تأثیرمیزان استفاده از شبکه‎های اجتماعی مجازی با نقش میانجی گری کیفیت زندگی بر سلامت عمومی‎ورزشکاران جانباز و معلول ایران

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیرمیزان استفاده از شبکه‎های اجتماعی مجازی با نقش میانجی گری کیفیت زندگی بر سلامت عمومی‎ورزشکاران جانباز و معلول ایران بود. روش کار: روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی می­باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه ورزشکاران جانباز و معلول ایران در سال 1397 تشکیل داده است. روش نمونه­گیری به صورت تصادفی خوشه‎ای چند مرحله‎ای بود. حجم نمونه با توجه به جدول مورگان 384 نفر و در مجموع 390 پرسشنامه جمع آوری گردید. به منظور جمع آوری داده‎ها از پرسشنامه محقق ساخته میزان استفاده ازشبکه‎های اجتماعی مجازی، کیفیت زندگی رولند و همکاران (2006) و پرسشنامه سلامت عمومی‎(GHQ) گلدبرگ استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌هایt  تک نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون خطی و نرم افزار آماری نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین شبکه‎های اجتماعی مجازی با سلامت عمومی‎رابطه معنی داری وجود ندارد ولی تأثیر متغیر میانجی کیفیت زندگی در رابطه علی شبکه‎های مجازی اجتماعی با سلامت عمومی‎معنادار است (001/0≥ P). نتیجه گیری: به نظر می‎رسد که شبکه اجتماعی زمانی که به عنوان حامی‎و تقویت کننده باشد، می‎تواند کیفیت زندگی را بالا برده و به تبع آن سلامت عمومی ‎را ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

شبکه‎های اجتماعی مجازی ، کیفیت زندگی ، سلامت عمومی ، فعالیت بدنی ، جانبازان ، معلولین