معناشناسی فرح در قرآن کریم، پاسخی بر شبههی نکوهش شادی در قرآن
محل انتشار: تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دوره: 17، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 603
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TQH-17-3_001
تاریخ نمایه سازی: 24 اسفند 1399
چکیده مقاله:
قرآن کریم نظامی معنایی میان واژگان بنیان نهاده که در آن مفاهیم را بر اساس جهانبینی خود تبیین و ارزشگذاری میکند. روش معناشناسی ساختگرا راهی برای شناخت واژگان قرآنی در این نظام و بدون پیشفرضهای دیگر است. «فرح» از مفاهیم قرآنی است که اگرچه در بعضی کاربردها ارزش مثبت دارد، اما در بیشتر موارد به نوعی مورد نکوهش قرار گرفته است. ازاینرو معنا کردن فرح به شادی، شبهة منکران قرآن را مبنی بر مخالفت او با شادی، با وجود مثبت بودن این مفهوم در علم روانشناسی، تقویت میکند. بر این اساس این جستار درصدد برآمد با روش توصیفی- تحلیلی و با بهرهگیری از معناشناسی ساختگرا، معنای فرح در قرآن و در پی آن سبب نکوهش غالبی آن را بیاید. این بررسی نشان میدهد که در قرآن مؤلفههای معنایی فرح، شامل فخر و سرور هستند و این واژه بر اساس برتری یا عدم برتری حقیقی عامل فخر در آن، و به عبارتی وجود یا عدم وجود مؤلفة حقیقی بودن به دو نوع پسندیده و ناپسند تقسیم میشود. قرآن کریم برای فرح ناپسند عوامل مختلفی از جمله نعمتهای دنیا، فرار از جهاد و گرفتاری مؤمنان را برشمرده است. در مقابل، فضل و رحمت الهی که در قرآن تنها به نعمتهای معنوی اطلاق میشود، تنها عامل فرح پسندیده بیان شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آسیه ذوعلم
دانشجوی دکترای گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه تربیت مدرس
قاسم فائز
استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه تهران
ابوالفضل خوش منش
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :