رابطه سبک رهبری و عوامل انگیزشی موثر بر بهره وری پرسنل بیمارستان های آموزشی قزوین

زمینه و هدف: تمامي مديران در جستجوي راه هايي به منظور ايجاد تلاش بيشتر در كاركنان به جهت ارتقاء عملكرد آنان ميباشند. سبک رهبري و عوامل انگيزشي از عوامل موثر بر بهره وري نيروي انساني به شمار مي روند. هدف از پژوهش حاضربررسي رابطه سبک رهبري و عوامل انگيزشي موثر بر بهره وري پرسنل بيمارستان هاي آموزشي قزوين است.مواد و روش ها: اين پژوهش از نوع توصيفي _ تحليلي است، جامعه موردمطالعه را كاركنان بيمارستانهاي آموزشي دانشگاهعلوم پزشكي قزوين تشكيل داده اند كه كاركنان از طريق روش نمونه گيري طبقه اي چندمرحله اي وارد پژوهش شدند. ابزارجمع آوري داده ها سه پرسشنامه ي سبک رهبري، عوامل انگيزشي و ميزان بهره وري كاركنان بود كه روايي و پايايي آن تأييد شد.تجزيه و تحليل داده ها به كمک آمار توصيفي و آزمون هاي آماري (ضريب همبستگي، تي مستقل، آنوا و...) و تحليل معادلاتساختاري SEM به انجام رسيد. نرم افزار هاي مورد استفاده جهت تحليل SPSS و AMOS بود.نتایج: نتايج تحليل مسير مدل معتبر شده نشان مي دهد كه سبک رهبري بر انگيزش پرسنل و همچنين سبک رهبري بربهره وري پرسنل تاثير مستقيم و معني داري ندارد. اما نتايج تحليل مسير مدل معتبر شده نشان مي دهد كه انگيزش بر بهرهوري پرسنل تاثير مستقيم و معني داري دارد (p≤0/05). نتیجه گیری: با توجه به وضعيت سبک رهبري در بيمارستانهاي مورد مطالعه كه سبک وظيفه مدار بوده، و تاثيري روي انگيزشو بهره وري پرسنل نداشته به نظر تجديد نظر در سبک رهبري مي تواند عاملي در جهت افزايش انگيزش و بهره وري پرسنل باشد.

کلیدواژه ها:

بيمارستان آموزشي ، سبک رهبري ، انگيزش ، بهرهوري ، كاركنان بيمارستان ، ايران