بررسی میزان شیوع درماتیت تماسی شغلی و عوامل مرتبط با آن در تکنولوژیست‌های جراحی پنج مرکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران

چکیده مقدمه: بیماری‌های شغلی پوستی و به‌طور مشخص، درماتیت تماسی دست از شایع‌ترین بیماری‌های شغلی در میان کارکنان بهداشتی است. تکنولوژیست‌های جراحی به دلیل تماس با مواد آلرژی‌زا و محرک مستعد به ابتلای درماتیت تماسی دست هستند لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع درماتیت تماسی شغلی دست تکنولوژیست‌های جراحی و عوامل تأثیرگذار بر آن در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. روش بررسی: جمعیت آماری این مطالعه توصیفی تحلیلی شامل 125 نفر تکنولوژیست جراحی شاغل در بیمارستان‌های مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بودند که به‌صورت سرشماری در نظر گرفته شدند و سپس با توجه به معیار ورود و حذف از مطالعه 97 نفر از نمونه‌ها بررسی شدند. ابزار سنجش و جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد خود گزارشی ناراحتی‌های پوستی شغلی نوردیک (NOSQ-2002) و مصاحبه حضوری انجام شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار spss23 در سطح معنی‌داری 05/0انجام شد. یافته‌ها: 68 درصد تکنولوژیست های مورد بررسی زن و 7/57 درصد افراد بیشتر از 37 سال سن داشتند. نتایج مطالعه، شیوع درماتیت دست را 45/4 درصد (44 نفر) نشان داد. بیشترین میزان شیوع درماتیت در ناحیه پشت دست‌ها (24/7 درصد) و لای انگشتان (17/5درصد) گزارش شد. ارتباط میان ابتلای تکنولوژیست های اتاق عمل به درماتیت تماسی شغلی دست بر حسب جنسیت (0/002=p)، سابقه کاری (0/028=p) و تعداد دفعات شست و شوی دست (0/021=p) معنا دار بوده است. همچنین سابقه‌ اگزما و آلرژی (0/001 P ≤) به‌طور معناداری برافزایش درماتیت تماسی دست مؤثر بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده شیوع درماتیت تماسی دست در میان تکنولوژیست‌های جراحی بالا است. بنابراین باید برنامه‌ریزی جهت اقدامات پیشگیرانه و کنترل وضعیت فعلی در اولویت برنامه‌های مدیران بیمارستان قرار بگیرد. همچنین توصیه می‌شود مطالعات بیشتر در زمینه‌ی درماتیت‌های آلرژیک صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

Dermatitis ، Eczema ، Hand disinfection ، Hand washing ، درماتیت ، اگزما ، ضد عفونی کننده دست ، شست و شوی دست