تأثیر روش درمانی الکتروتراپی به همراه حرکات اصلاحی منتخب، بر عملکرد حرکتی و میزان درد زنان دارای لوردوز کمری (26 تا 40 سال مراجعه کننده به بیمارستان الغدیر تبریز)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمانی الکتروتراپی به همراه حرکات اصلاحی منتخب، بر عملکرد حرکتی و میزان درد زنان دارای لوردوز کمری (26 تا 40 سال مراجعه کننده به بمارستان الغدیر تبریز) انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بوده که به صورت کاربردی بر با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه (تمرینات حرکات اصلاحی منتخب و گروه کنترل) انجام شد. جامعه آماری این تحقیق، زنان دارای لوردوز کمری بود که به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. 48 نفر زنان غیر ورزشکار مبتلا به لودوز و داوطلب به طور تصادفی به سه گروه تجربی (تمرین درمانی، الکترودرمانی، ترکیب درمانی درمانی و الکترودرمانی) و گروه کنترل، تقسیم شدند (N=12). درحالی که افراد گروه کنترل ضمن انجام فعالیت های روزمره خود، هیچ گونه فعالیت منظمی نداشتند. کلیه افراد شرکت کننده در این پژوهش همزمان دارای ناهنجاری لوردوز بزرگ تر یا مساوی از 55 درجه و محدوده سنی 26-40 سال می باشند. داوطلبان بعد از آگاهی از نحوه انجام تحقیق فرم رضایتنامه را مطالعه و امضا کردند. سپس اطلاعات دموگرافیک افراد شامل سن، قد، وزن و شاخص توده بدنی آنها ثبت شد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک داوطلبان میزان لوردوز آنها اندازه گیری شد. بعد از مرحله پیش آزمون، آزمودنی های گروه تجربی، به مدت 8 هفته، سه روز در هر هفته در ساعت مقرر در کلینیک مورد نظر آزمونگر حضور یافتند و به صورت گروهی، تخت نظارت مستقیم به انجام تمرینات حرکات اصلاحی منتخب الکتروتراپی پرداختند. پرتوکا تکرینی شامل مولفه های گرم کردن و تمرینات منخب حرکات اصلاحی و در نخایت سرد کردن بود. گروه دوم (تمرین الکترودرمانی)، پس از آشنایی مختصر فرد با کلیات طرح و طرز کار دستگاه الکترودرمانی، 3 بار در هفته به مدت 30 دقیقه تخت مداخله الکترودرمانی قرار گرفتند. فرد بر روی صندلی یا تخت راحت نشسته و آزمونگر با اندازه گیری های لازم نقاط مورد نظر خود را تعیین می کند. سپس الکترودها به نقاط مورد نظر عضله متصل می شود. گروه سوم نیز (ترکیبی از حرکات اصلاحی و الکتروتراپی)، می باشد که تمرینات را طبق روال گروهای قبلی دریافت کردند. گروه کنترل هیچ تمرینی را دریافت نکردند. بعد از اتمام تمرینات، پس آزمون از تمامی آزمودنی ها به عمل آمد. برای آزمون فرضیه های پژوهش نیز از آزمون آماری کوواریانس برای مقایسه نتایج به دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتایج نسان داد که تمرینات اصلاحی، الکتروتراپی و تمرینات ترکیبی اصلاحی به همراه الکتروتراپی بر میزان درجه لوردوز، عملکرد حرکت تمرینات اصلاحی و الکترودرمانی بوده است و تاثیر الکترودرمانی در میزان درد بیشتر از تمرینات اصلاحی و ترکیبی بوده است. بنابراین نتیجه می گیریم که بهره گیری از تمرین درمانی و الکترودرمانی به عنوان بخشی از برنامه های درمانی برای بهبود مشکلات ناشی از زنان مبتلا به ناهنجاری های فوقانی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

لوردوز ، حرکات اصلاحی ، میزان درد ، عملکرد حرکتی