بررسی رابطه میزان پای‌بندی به نماز و مرتبه سلامت معنوی

سابقه و هدف: نماز، جامع­ترین شیوه‌ی بندگی و ارتباط با خدا است؛ میزان پای‌بندی به آداب و شرایط آن، در تکامل روح و بهینه ­سازی سبک زندگی فردی و اجتماعی انسان مؤثر است. سلامت معنوی نیز حالتی روحانی و دارای مراتب است که از ارتباط قلبی با خدا حاصل شده، زندگی را سالم و هدفمند می­ کند. بنابراین با هدف بررسی ارتباط بین میزان پای‌بندی به نماز و مرتبه سلامت معنوی، در سال 97 مطالعه ­ای میدانی در کاشان، انجام شد. مواد و روش ­ها: جامعه آماری این مطالعه، دانشجویان، حوزویان و عامه مردم شهرستان کاشان و دیپلم به پایین بودند. حجم نمونه در هر گروه 100 نفر و روش نمونه گیری؛ غیرتصادفی آسان در نظر گرفته شد. ابزار جمع ­آوری داده­ ها، پرسشنامه میزان پای‌بندی به نماز، با ضریب آلفای کرونباخ 0/799R= و پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون با ضریب آلفای کرونباخ 0/82R= بود. داده­ ها با نرم‌افزارSPSS  تجزیه و تحلیل شد. برای تعیین همبستگی از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. سطح معنی­ داری 5 درصد در نظر گرفته شد.  نتایج: آمار نشان داد، در هر سه گروه؛ بین میزان پای‌بندی به نماز و مرتبه سلامت معنوی همبستگی مستقیمی وجود داشت. 0/560 rT= و (0/001 =P) همچنین با تغییر متغیرهای جنسیت، تأهل و رده­های سنی، تأثیرگذاری میزان پای‌بندی به نماز بر مرتبه سلامت معنوی همچنان معنی­ دار بود. درضمن پای‌بندی به نماز تنها عامل تحقق سلامت معنوی نیست بلکه عوامل دیگری نیز در این امر دخیلند. نتیجه ­گیری: هرچه میزان پای‌بندی اشخاص به نماز بیشتر بود، از مرتبه سلامت معنوی بالاتری برخوردار بودند؛ در ­ضمن هر­چه سنّ اشخاص کمتر می ­شد، میزان پای‌بندی آنان به نماز کاهش می‌یافت.

کلیدواژه ها:

Prayer ، Spirituality ، Health ، Spiritual health ، Fidelity in prayeryer ، نماز ، معنویت ، سلامت ، سلامت معنوی ، پای‌بندی به نماز