نقش تشکلهای بخش خصوصی در تنظیم امور اقتصادی: آسیبشناسی گذشته و مسیر آینده

جایگاه بخش خصوصی در تنظیم فعالیتهای اقتصادی چیست و رابطه آن با دولت چگونه باید باشد؟ بررسی تجربیات پنج تشکل بخش خصوصی، نشان میدهد واگذار کردن برخی امور تنظیمی به این بخش موفقیتآمیز نبوده است. اموری چون تنظیم ورود و خروج فعالان اقتصادی به یک بازار؛ واگذاری اختیار حلوفصل دعاوی به یکی از طرفین دعوا؛  قیمتگذاری در بازارهای حساسی که هنوز نیاز به قیمتگذاری دارد. در مقابل در نظر گرفتن نقش مشورتی برای بخش خصوصی به بهبود کیفیت تصمیمگیریها منجر میشود، و وجود بدنه کارشناسی در تشکلهای خصوصی میتواند در شناسایی مشکلات اعضا، انتقال مطالبات به تصمیمسازان و ارائه راهحلهای سیاستی نقشی تعیینکننده داشته باشد. علاوهبر این، فعالیت موثر تشکلهای بخش خصوصی مستلزم اجتناب از عضوگیری اجباری و الزام به ارائه خدمات برای جذب اعضای جدید است. درمجموع شواهد فوق تاییدی اولیه (و نه اثباتی) بر این فرضیه محوری است که زمانی استفاده از ظرفیت تشکلهای بخش خصوصی نافع است که این نهادها مکمل و مقوم بازار باشند و در مقابل، زمانی استفاده از ظرفیت تشکلهای بخش خصوصی نافع نیست که این نهادها به محل بازتوزیع منافع تبدیل شوند.

کلیدواژه ها:

دولت ، بخش خصوصی ، تشکلهای کارفرمایی ، تنظیم ، امور حاکمیتی ، اصل (۴۴)