کاربرد ریسک فازی در مدل بندی و بهینه سازی مسئله ی پرتودرمانی با تنظیم شدت میدان IMRT
محل انتشار: یازدهمین کنفرانس سیستم های فازی ایران
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,572
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICFUZZYS11_113
تاریخ نمایه سازی: 4 مرداد 1390
چکیده مقاله:
اغلب روشهایی که تاکنون برای تعیین طرح درمان بهین مسئله ی پرتودرمانی با تنظیم شدت میدان IMRT ارائه شده است با داده های قطعی می باشند با این حال مشاهدات بالینی نشان دهنده ی فازی بودن برخی از پارامترهای مسئله است بررسی های انجام شده در مورد تجویز قیدهای دوز - حجم کامل، نشان دهنده ی عدم قطعیت فازی در قیود مربوط به بافتهای هدف و بحرانی است از سوی دیگر فرایند پرتودرمانی با عدم قطعیت احتمالی نیز همراه می باشد به ویژه آنکه درمسائل تصمیم گیری در شرایط عدم اطمینان احتمالی با عامل ریسک مواجه هستیم از این رو عدم قطعیت موجود در مسئله ی IMRT را می توان به دودسته کلی تقسیم کرد: عدم قطعیت فازی و عدم قطعیت احتمالی، دراین مقاله با استفاده از نظریه ی مجموعه های فازی مفاهیم جذب دوز پایین و جذب دوز بالا را تعریف خواهیم کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
معصومه ابوالحسن بیگی
دانشگاه صنعتی شیراز
حمیدرضا ملکی
دانشگاه صنعتی شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :