تحول نوین در معماری با استفاده از عناصر تغییر شکل پذیر

امکان طراحی اجزا و عناصر ساختمانی و یا سازه ای متحرک قابلیت ایجاد کیفیات جدید و متحورانه در معماری ساختمان ها را فراهم نموده است.طراحان، معماران و مهندسان سازه، اهداف متعددی را از طراحی و اجرای عناصر متحرک یا تغییر شکل پذیر، در بخش های مختلف ساختمان دنبال می کنند. به طور کلی می توان اهداف به کارگیری این عناصر در ساختمان های مختلف را به دو گروه تقسیم نمود؛ بهبود کیفیات رایج و پایداری همچون زیبایی، ایستایی، عملکرد در معماری را می توان از اهداف گروه اول دانست و اهداف گروه دوم خلق مفاهیم و دستاوردهای نوینی مانند تغییر فرم پذیری، تنوع، چند عملکردی، هوشمندی و انعطاف پذیری می باشد. بدیهی است اهداف گروه دوم اهمیت بکارگیری ساختار های تغییر فرم پدیر در معماری را بیش از پیش نشان می دهد چرا که بعضا استفاده از این عناصر بهترین و گاهی تنها راه حل در پاسخ به نیاز های سازه ای، معمارانه می باشد. معماران همواره در انتخاب سیستم های سازه ای به ویژگی های معمارانه آن ها به عنوان پارامتری اساسی به دقت توجه می کنند. معماری سازه های تغییر فرم پذیر نیز به همین جهت همواره مورد توجه معماران بوده است. بدیهی است بهره گیری از عناصر متحرک یا تغییر شکل پذیر در پذیر سازه های فضاکار نیز به منظور اهداف مذکور خواهد بود. در این مقاله سعی بر آن است با تجریه و تحلیل ساختار ها و ایده های تغییر فرم پذیر به ارزیابی قابلیت هابی آنها در جهت ایجاد زبانی جدید در معماری پرداخت

کلیدواژه ها:

تغییر شکل ، سازه ، معماری ، مکانیزم ، عناصر