پایش اینتگرون کلاس ۱ در سویه‏ های اشریشیاکلی اسهال ‏زا جدا شده از کودکان شهر یاسوج

مقدمه: اینتگرون‏ها عناصر ژنتیکی متحرکی هستند که توانایی کسب و درج کاست‏های ژنی مقاومت آنتی‏بیوتیکی را دارند و نقش مهمی در گسترش مقاومت دارویی ایفا می‏کنند. هدف از این پژوهش، ارزیابی نقش اینتگرون کلاس ۱ در مقاومت دارویی جدایه‏های اشریشیاکلی اسهال‏زا در کودکان زیر ۵ سال است‏‏. ‏‏‏ مواد و روش‏‏ ها: ۱۶۴ جدایه‏ی اشریشیاکلی اسهال‏زا در کودکان زیر ۵ سال از نظر حضور ژنintI۱ و کاست ژنی درج شده در اینتگرون کلاس یک ارزیابی شد. همچنین، مقاومت آنتی‏بیوتیکی با استفاده از استاندارد CLSI بررسی شد. ‏‏‏ نتایج: میزان شیوع ژن intI۱ و کاست ژنی در جدایه‏های اشریشیاکلی به ترتیب ۷۳/۷۰‏ و ۶۳/۶۴‏ درصد بود. اندازه کاست‏های ژنی در این نمونه‏ها از ۷۵۰ تا ۲۰۰۰ جفت باز متغییر بود. همچنین، بین حضور اینتگرون کلاس ۱ و کاست ژنی آن و مقاومت نسبت به استرپتومایسین، جنتامایسین، کانامایسین، آمیکاسین، کلرامفنیکل، تتراسایکلین، نالیدیکسیک‏اسید و کوتریموکسازول ارتباط معناداری به دست آمد. ‏‏‏ بحث و نتیجه ‏گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اینتگرون کلاس ۱ و کاست‏های ژنی درج شده در آن، در بین اشریشیاکلی‏های اسهال‏زا در منطقه مورد پژوهش شیوع در خور توجهی دارد. با توجه به امکان شیوع گسترده سویه‏های مقاوم به دارو، ضرورت پایش مولکولی جدایه‏های ‏اشریشیا‏کلی در سایر مناطق کشور وجود دارد. ‏‏‏

کلیدواژه ها:

اشریشیاکلی اسهال‏زا ، اینتگرون کلاس ۱ ، کاست ژنی ، مقاومت دارویی