خلقت آدم در اسطوه آفرینش مانوی(بررسی فصل ۶۴ کفالای قبطی نسخه برلین)

چکیده: ازجمله کتب بسیار مهم و کلیدی در زمینه­ی مانویت، کتاب کفالایا است که در اصل به زبان قبطی نوشته شده­است. مسیحیان شمال آفریقا که به این دین جدید گرویده­ بودند، این کتاب را به زبان قبطی و به  نوعی از زبان مانی حی، که در این کتاب با عناوینی چون «فرستاده» و «پیامبر» از او یاد می­شود، نوشته­اند. هرفصل، جلسات وعظ مسیح را می­ماند؛ که شاگردان از او چیزی را می­پرسند و پاسخ را از پیامبر خود دریافت می­کنند. خلقت همواره نقطه عطف و لحظه­ی آغاز هر چیزی است. خلقت بشر همواره بخش افسون کننده و جذاب ادیان به شمار می­آید، به ویژه در مانویت که برگرفته از افکار تلفیقی بودایی، مسیحی و گنوسی است. داستان آفرینش آدم، به صورت دقیق تنها در فصل ۶۴ کفالایای قبطی عنوان شده. چنین بیان می­شود که آدم را در سه چیز برتر و بهتر از سایر موجودات مرکب در آسمان و زمین می­دانند و اینکه دیوان به خاطر هفت ویژگی­اش او را به وجود آوردند. از این رو از لحاظ اسطوره­شناسی و تحقیق در این زمینه، این فصل حائز اهمیت است.  

کلیدواژه ها:

واژه­های کلیدی: آدم ، فرستاده سوم ، نخستین مرد ، دیوان