شبیه سازی انتقال آب و نیترات در خاک با استفاده از مدل D۱- HYDRUS در آبیاری جویچه ای نیشکر
محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 19، شماره: 74
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 209
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-19-74_015
تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
شبیه سازی انتقال آب و املاح در خاک، برای مدیریت بهینه مصرف آب و کود در مزرعه بسیار موثر است. در این تحقیق از مدل
D۱- HYDRUS برای شبیه سازی انتقال آب و نیترات در آبیاری جویچه ای نیشکر استفاده شد. آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در یک قطعه ۲۵ هکتاری در اراضی کشت و صنعت نیشکر دهخدا از اسفندماه ۱۳۹۱ تا مهرماه ۱۳۹۲ اجرا شد. فاکتور اصلی تقسیط های کودی بود که در سه سطح (دو تقسیطی، سه تقسیطی و چهار تقسیطی) اعمال گردید. فاکتور فرعی سطوح کود مصرفی بود که در سه سطح (۱۰۰%، ۸۰% و ۶۰% کود مورد نیاز به ترتیب معادل ۳۵۰، ۲۸۰ و ۲۱۰ کیلوگرم کود اوره) اعمال شد. تخمین پارامترهای هیدرولیکی خاک از طریق مدل سازی معکوس و با استفاده از داده های رطوبتی که در طول دوره بیش از ۴ ماه از رشد نیشکر به دست آمده بود، انجام گرفت. پارامترهای انتقال املاح با استفاده از پارامترهای هیدرولیکی و داده های غلظت نیترات برآورد گردید. براساس نتایج حاصله ضریب همبستگی میزان رطوبت و غلظت نیترات مشاهده و شبیه سازی شده در تیمار چهار تقسیطی و ۶۰% سطح کودی (تیمار واسنجی شده) به ترتیب معادل ۷/۶۲ و ۲/۹۱ درصد برآورد گردید. عمق نفوذ تجمعی در تیمارهای واسنجی و اعتبارسنجی شده به ترتیب ۴۶ و ۵۸ میلی متر و میزان تبخیر-تعرق تجمعی در تیمارهای مذکور به ترتیب ۵۰ و ۶۰ میلی متر به دست آمد. دامنه تغییرات میزان رطوبت در لایه سطحی خاک در تیمارهای واسنجی و اعتبارسنجی شده به ترتیب معادل ۲۱ تا ۴۵ و ۲۱ تا ۴۲ درصد بود. این در حالی است که میزان رطوبت در لایه عمقی در هر دو تیمار از ۳۳ تا ۳۸ درصد متغیر بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نادر سلامتی
۱. Behbahan agricultural research station, Behbahan, Iran.
معصومه دلبری
۲. Dept. of Soil and Water, Zabol Univ., Zabol, Iran.
فریبرز عباسی
۳. Irrigation and Drainage Eng. Agricultural Eng. Research Institute (AERI), Karaj, Iran.
علی شینی دشتگل
۴. Dept. of irrigation and drainage, Khuzestan Sugarcane Development and by Products Research and Training Institute, Khuzestan, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :